maandag 1 mei 2023

Uit in april 2023

Er worden rond onze woonplek altijd zoveel leuke dingen georganiseerd en je zou wel naar alles toe willen, maar we moeten onszelf begrenzen, qua geld uitgeven. Ik had voor mezelf bepaald dat we 2x per maand iets mochten doen, wat geld kost. Iets wat amper iets kost of gratis is, mag daarnaast ook wel. Deze maand kozen we het volgende plezier:

Op tweede paasdag, 10 april, naar Neut'n schaiten (noten schieten). Hoewel voor veel Nederlanders Pasen staat voor eieren, woonboulevards en paasvuren, is de Groningse Paastraditie toch wel het Neut'n schaiten.

Dit is de eerste keer, sinds we hier wonen, dat we meedoen. Het vindt plaats in de schuur van een van onze boeren.

Er wordt een rij walnoten op een rechte krijtlijn met dwarslijntjes gelegd. Ieder legt een klein bedrag aan muntgeld naast de walnoten. Met een stalen kogel moet je zoveel mogelijk noten raken. De kunst is om de achterste noten te raken, het geld dat daarbij ligt is dan van jou. Blijft de achterste noot (en die daaronder) liggen, moet je bijbetalen en worden de weggeslagen noten teruggelegd.

Uiteraard bak ik er niets van.





Het klink een beetje suf, maar ik moet zeggen dat het hartstikke leuk was, we hebben gewoon superleuke dorpsgenoten, veel lachen met elkaar, dus een reuze gezellige middag.

En helemaal een ‘budget’-uitje.


Op 15 april gaan we naar de Open Dag van Savanneboerderij Verbaarum, helaas is het somber en koud weer. Maar het enthousiasme van deze mensen maakt veel goed.

Wat een fantastische plek!



Hier legt Quinten, de tuinder van de Woldtuin, ons uit hoe hij groente kweekt in samenspel met bomen. De bomen zorgen voor milde micro-klimaatjes wat de groei van de groenten verbetert.

Het trekt veel insecten aan waardoor een natuurlijke plaagdierbestrijding mogelijk is. De bomenrijen voeden het bodemleven, bevorderen de groei van schimmelnetwerken en leveren ten slotte ook nog eens een heerlijk fruit en noten. Binnen dit Agro Ecologische systeem worden verschillende methoden als No-Dig, Permacultuur en Syntropische landbouw toegepast.

Een Herstellende Landbouw methode die ervoor zorgt dat bodemleven een compleet voedingspalet voor de planten vrij beschikbaar maakt. Heel erg leerzaam en interessant!



De moestuin van Christa daarentegen is van een wilde schoonheid. Een intuïtieve benadering die ik herken. Christa tuiniert op gevoel, hier geen diepgaande kennis maar vertrouwen op een oergevoel. Hoe gaat het met planten in de natuur? Zo gaat het ook in de moestuin. Hier geen strakke rijen maar organische vormen. De moestuin is er niet alleen voor groente productie maar moet bovenal een fijne plek zijn waar het goed toeven is. Een terrasje, veel bloemen, insecten, mooie vlinders, zon en rust… Schijnbare Chaos is een toegepaste methode waarbij het voor de mens nog steeds duidelijk is waar welke groenten staan maar insecten gedesoriënteerd raken door een snelle afwisseling in vorm, kleur en grootte van de groenteplanten. Daardoor zijn ze niet afwezig maar kunnen ze niet uitgroeien tot plagen.


Een hele klus om die oude, karakteristieke boerderij weer nieuw leven in te blazen. Een deel van het rietendak is al klaar:


Tijdens de rondleiding kwam ik een schattig zijdehoentje tegen ... dan smelt ik!

Jammer dat het net te ver is om wekelijks verse, biologische groente te halen!

Op 19 april vindt er een lezing plaats van O.C. Hooymeijer en zijn Wondere vogelwereld in het dorpshuis van Baflo.
O.C. is beeldend kunstenaar en schrijver van gidsen voor de niet-bestaande vogels van Europe. Ik kreeg een paar jaar geleden zo'n boek voor mijn verjaardag. Prachtig en hilarisch.
O.C. is een begenadigd verteller. Heel erg grappig!
Hij komt tevens uit Vlaardingen, dus hadden we ook een leuk gesprek over die stad en de mensen die we beiden kenden.
Natuurlijk koop ik zijn nieuwste boek, wat een feest om te lezen.


Rechts op de foto, Erik de Graaf, historicus, docent en schrijver èn ook uit Vlaardingen ... zelfs een vroegere buurjongen van mij, maar daar kwam ik pas hier in Groningen achter.


Het nest van de Kleine Amerikaanse Prairikraak. O.C. vertelde dat de mezen in zijn tuin bij dit kunstwerk de finishing touch gaven.


Op 23 april in het Spijslokaal van Warffum een optreden van de nestor van de Groningse popscene: Lou Leeuw en zijn vrouw Ans van Steenvelt. Georganiseerd door Cinema het Hogeland en gepresenteerd door Louis Stiller.

Na het optreden van Lou, konden we kijken naar drie ‘Rockumentaries’.

Erg leuk, maar jammergenoeg te weinig publiek.

En ... alsof het nog niet genoeg is deze maand, gaan we de dag na mijn verjaardag, op 30 april naar Törf, in het dorpshuis van Stitswerd. Het bijwonen van een optreden van Törf is een unieke, fantastische beleving en zodra het afgelopen is, zou je gelijk weer willen boeken. Wat een vakmanschap met al die verschillende soorten muziekinstrumenten!





Toch meer uitstapjes dan ik van plan was, maar wat is het allemaal leuk!

Update: Helaas is Henk Scholte op 21 februari 2025 overleden.








zondag 30 april 2023

Tuin in april (2)

Ik heb in het najaar nog wat tulpenbollen erbij gepoot, maar het mogen er nog wel meer worden. Vrolijk word je ervan!

Tulipa ‘Spring Green’ in het Witte Perk:


De Bostulp, Tulipa sylvestres in Perk Louis:


Nieuw: De dubbelbloemige tulp ‘Exotic Emperor’,


Als deze helemaal open is, lijkt het bijna geen tulp meer:


De tulpen die al in de tuin stonden, rood-geel en roze, die heel lang worden, wel 80 cm.



Een knalrode in het L-perk, die zomaar uit het niets ontstond. Waarschijnlijk nog van de vorige bewoners, maar nu pas voor het eerst sinds we hier wonen opgekomen.


Tulipa ‘Green King’, deze groene tulpen zijn wat vreemd ... ze gaan niet open en staan heel lang zo. In het Witte perk, in Perk-2 en in de grijze potten. 


In de bruine pot staan de Little Beauty's, vorig jaar langs de weg gekocht. Ze hebben zich al flink vermeerderd. Ik heb de pot nu van Perk Guillaume verplaatst naar Paal&Perk.



Nog een nieuwe aanwinst in het Witte perk,  Zomerklokje, Leucojum aestivum:





maandag 17 april 2023

Tuin in april (1)

Ik hoopte op een mooie maand april, maar het valt tot nu toe tegen. Veel kou en regen. Dus nog steeds niet klaar. De planten trekken zich er weinig van aan. Van alles groeit en bloeit al.

Na een langzame start vorig jaar hebben de corydalis bulbosa en solida zich nu wat meer uitgebreid.



De Saffierhyacint is ook weer terug (Puschkinia scilloides var. libanotica) ...



... net als de Kievitsbloemen.



Nieuw in de tuin is de Amerikaanse vergeet me niet, Omphalodes verna, gekregen van Jan Wilde een Tuin. Prachtig diepblauw!


 

Naast de Blauwe druifjes in verschillende tinten blauw her en der, heb ik ook een zachtroze druifje, Muscari ‘Pink Sunrise’:



In het najaar van 2021 heb ik bollen geplant van de aparte Hermodactylus tuberosa, ook wel Vingerknol of Zwarte iris genoemd. Groot was mijn teleurstelling dat er niets van opkwam in het voorjaar.  Maar nu weer een jaar later was hij daar ineens! Bijzonder in geelgroen met een bijna zwarte lip.



De prachtige wilde hondstand, Erythronium dens-canis:



Iets later komt ook de gele Erythronium ‘Pagoda’:


De hele tuin krijgt al een groene waas. Nu nog wat meer zonneschijn a.u.b.







zondag 16 april 2023

Pulsatilla roept weemoed op ...

Als het Wildemanskruid bloeit zie ik gelijk weer ons kipje Lucy voor me. Dat komt omdat zij van de arts Lies Vedder van De Groene Bron dit als homeopathisch middel kreeg. Het mocht niet meer baten, haar luchtweginfectie was dodelijk, nu bijna twee jaar geleden.

Volgens de homeopathie is het kenmerkend voor een Pulsatillatype om zich te laten overwoekeren. Ze zijn lief, kwetsbaar en emotioneel. Gek, maar het klopt wel.



Toen Ruby bij ons kwam was Lucy nergens meer. Ruby eigende zich al snel haar plaats toe als koningin. Haan Ta was ook gelijk hoteldebotel van Ruby en zag Lucy niet meer staan. Als ik alle drie een lekker hapje gaf, pakte Ta het van Lucy af en gaf het aan Ruby.

Lucy kon/mocht amper eten. Ik gaf ze maar apart te eten. Als ik ’s avonds in het nachthok keek lagen Ta en Lucy innig tegen elkaar en die arme Lucy lag alleen in het legnest, hartverscheurend!

Dus elke keer als ik rond het Wildemanskruid aan het wieden moet ik weer aan die schattige, arme Lucy denken. Haar grafje is vlak bij die plant.



Ruby blijft de koningin. Avalon weert zich prima hoor, in de pikorde. Ook al krijgt ze met regelmaat een flinke pik van Ruby, ze blijft gewoon staan. Avalon is niet bang en zorgt er voor dat ze niets te kort komt. Ta en Ruby zitten of liggen meestal bij elkaar, maar  Ta treedt bij voorkeur Avalon. Bij een nieuwe bak met grasjes eten ze er gezellig samen van, hoewel Avalon mij nieuwsgierig in de gaten houdt, wie weet heb ik toch nog meer lekkers bij me!

Wat een wonderlijke wezentjes!







vrijdag 31 maart 2023

Tuin in maart

In de eerste week van maart gaat alles steeds meer groeien en bloeien.

De Helleborussen:



Gele kornoelje:


Maar dan komt de winter weer  terug.



Gelukkig duurt het maar een paar dagen.



Veel planten trekken zich weinig aan van de sneeuw en de kou, zoals de Sleutelbloemen, Primula elatior ...


... en Primula veris:


De meeste bolletjes en knolletjes doen het goed. Hier de Sneeuwroem in het Berkperk:


Winterakoniet weer maar twee stuks. Ze willen niet in mijn tuin.


Narcis ‘Polar Hunter’:


Vogelmelk, Ornithogalum balansae:


Anemone blanda:


Maart was niet zo mooi als vorig jaar, te vaak te koud om lekker in de tuin bezig te zijn. Ik loop heel erg achter. Hopelijk wordt april beter!