Kleine Lucy … mijn eerste meisjeskip. Zo’n bijzonder wezentje. Toen Prudence als haan was vertrokken en Noortje gestorven, waren Lucy en Ta nog maar samen.
Dat ging wonderlijk goed. Ta was erg lief voor haar, Lucy was wat bangig en zij week niet van zijn zijde.
Alles deden ze samen, eten, drinken, zandbadderen. In het nachthok kroop ze helemaal onder hem.
Toch leek het me beter om er nog een hennetje bij te nemen. Ruby was zo anders dan Lucy. Ze was snel, brutaal, barste van zelfvertrouwen, vitaliteit. Een Nina Hagen vonden we haar. Ze legde even snel een ei, maar als er iets te halen viel, sprong ze uit het legnest en stelde het zonodig even uit. Lekkere hapjes gaan altijd voor.
Ta was helemaal hoteldebotel. Hij danste de flamingo. Hij pakte hapjes van Lucy af om aan Ruby te geven. Ruby was de nieuwe koningin. Lucy was niet meer in tel.
Ik ging Lucy apart eten en drinken geven, ik maakte me zorgen dat ze te weinig kreeg.
Het leek wel of ze depressief werd. Ze kwam niet meer aanrennen bij haar lievelingshapje druiven. Als ze wel voorzichtig een hapje nam werd ze genadeloos afgestraft door Ruby.
Ze was bang en hield zich gedeisd.
Op een gegeven moment bleef ze met regelmaat stil zitten, koppie naar beneden. Ze ging uren eerder naar bed. Ta was dan in de war. Moest hij nu wel of niet al het nachthok in. Als het bedtijd was riep hij Ruby, ging haar halen. Maar Ruby bleef zeker nog een uur buiten. Blijkbaar kwamen er in de schemering allerlei kevertjes e.d. tevoorschijn, ze moest gewoon nog rondscharrelen. Dat was erg leuk om te zien, iedereen naar bed en zij genieten in haar eentje. Ze kletste hele verhalen tegen me als ik erbij kwam zitten, tot het bijna te donker was om nog wat te zien.
Als ze uiteindelijk naar boven kwam, kon Ta eindelijk ontspannen, innig tegen elkaar aan gingen ze slapen. Lucy lag alleen in het legnest, hartverscheurend.
Ze at niet meer en ik vroeg raad aan de dierenarts in Pieterburen. Zij kwam op een avond en het bleek een homeopatische dierenarts te zijn. Een boeiend consult volgde en zoveel informatie dat het me duizelde. De arts deed minuscule korreltjes in flesjes. Die kon ik oplossen in water, zonodig, maar ik kon ook het geopende flesje onder de snavel houden. Het ging om de trilling. Ik kreeg vier verschillende, maar wist de volgende dag niet meer wat waarvoor was.
Of je er nu in gelooft of niet … homeopathie. Toch had ik er wel vertrouwen in, toen onze zoon heel klein was hadden we ook een homeopathische huisarts en een paar goeie ervaringen hiermee.
Een van de korreltjes was van Pulsatilla, Wildemanskruid. Ik zei tegen de arts, dat staat hier in de tuin, het is nu alleen een beetje overwoekerd. Dat is een kenmerk van het Pulsatilla-karakter, zei ze, zich laten overwoekeren. Ik las later wat meer over het ‘Pulsatilla type’ en vond het wel frapant.
De dagen hierna ging het tot onze verbazing ietsje beter, Lucy werd wat moediger en liep weer mee als er iets te eten kwam en was ook wat feller. Ze sliepen weer samen met z’n drietjes. Het leek een paar weken goed te gaan.
Tot 22 juli … die avond zat Lucy niet in het nachthok, maar eronder. Ik heb haar mee naar de keuken genomen en de poepklontjes weggeknipt. Ze maakt een vreemd geluid … is het niezen of hoesten?
Ik hou nu een dagboekje bij:
Vrijdag 23 juli
Vanmorgen Lucy uit het nachthok gehaald. Ze lijkt benauwd. Dierenarts in Winsum gebeld, om 9.40 uur afspraak.
Ze heeft een luchtweginfectie en krijgt medicijn genaamd Sulfatrim, 2x daags 0,2 ml druppeltjes, 7 dagen.
Een buurman had een bench over. Om 21.00 uur Lucy uit de bench gehaald, ze werd geplaagd door vliegen.
Nu op schoot. Ze heeft de lucht van ziekte bij zich.
Ik verwacht dat ze de ochtend niet haalt. Toch nog maar de druppeltjes medicijn met moeite gegeven. Lucy in de bench voor de nacht in de keuken.
Zaterdag 24 juli
Lucy leeft nog. Kan amper staan, maar eet wel wat zonnebloempitjes. Ook haar medicijn gaat erin.
De bench weer even bij de kippenren gezet. Ruby komt alleen kijken of er wat te eten valt te halen. Ta blijft er stil bij staan.
Later de bench weer in de keuken gezet. Lucy in een badje warm water, om haar poepkontje schoon te maken. Ze liet het gedwee toe.
’s Avonds in de bench een handdoek om haar geplooid, zodat ze niet steeds omvalt.
Zondag 25 juli
Vanmorgen vroeg was Lucy dood. Ze is amper een jaar oud geworden.
Ze woog bijna niets meer, maar het gewicht van de herinnering aan Lucy weegt des te zwaarder. We rouwen, we huilen om de herinnering aan een geweldig aaibaar en sterk dier.
Dat zo’n klein wit pluizebolletje zo’n grote impact op je kan hebben.
Lucy in the sky with diamonds, zij ruste in vrede.
Vanochtend om half tien hebben we haar begraven in Place de Pierre.
Somebody calls you, you answer quite slowly
A girl with kaleidoscope eyes
Cellophane flowers of yellow and green
Towering over your head
Look for the girl with the sun in her eyes
And she's gone
Lucy in the sky with diamonds
Lucy in the sky with diamonds
Lucy in the sky with diamonds
Ah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag geen anonieme reacties!