vrijdag 31 december 2010

Gronologie (7), vakantie in Groningen

Op vakantie in Groningen
In het jaar 2010 is het voor het eerst dat we niet naar Griekenland vliegen.
In januari, nu precies een jaar geleden, gaan we op vakantie naar .... Groningen!
Het is er prachtig, alles is wit. Als ik mijn foto’s laat zien en zeg dat we naar Lapland zijn geweest zou je het bijna geloven.
In deze vakantie is er ook nog een optreden van Harry Niehof in Zandeweer, dus dat komt goed uit.

Er is een aanbieding van het autoverhuurbedrijf: negen dagen huren, zes dagen betalen. Broer en schoonzus gaan twee dagen mee.
We hebben een Opel Aquila met weinig bagageruimte, maar met proppen komen we een heel eind. (Het is net een bejaardenautootje, we hebben veel lol onderweg).

We logeren weer bij de familie de Jonge, Motel Paradiso in Nieuweschans. Daar hebben we een appartement met keuken, dus in het kader van bezuiniging kunnen we deze dagen ook zelf eens koken. We hebben het heerlijk hier, weldadige rust, zo leuk dat mensen die je tegenkomt je steeds begroeten met ‘moi’.
Met die sneeuw worden zelfs coniferen e.d. mooi, dit zien we vanuit ons raam:


Op internet heb ik een huis gezien dat hier in de buurt te koop staat en we gaan het bekijken. We komen W. weer tegen (die hebben we al eens eerder ontmoet) en vlakbij hem staat nog een huis te koop, hij heeft de sleutel en we mogen kijken, maar dat is erg klein en o, o, wat een werk om er iets van te maken. Het andere huis staat op een fantastische plek maar we vermoeden dat daar ook heel wat aan moet gebeuren. Meer stof tot dromen.
We maken een wandeling via Nieuw Beerta door de polder terug. Het is koud, maar zo mooi. We krijgen gezelschap van een hond, we proberen hem steeds terug te sturen, maar hij blijft ons vrolijk volgen. Soms gaat hij in een waanzinnige snelheid achter een haas of een ree aan, gelukkig zijn die net even sneller. Daarna komt hij weer vrolijk kwispelend naar ons toe. We laten het maar zo, uiteindelijk zal hij wel naar huis gaan.




We gaan ook nog naar Termunterzijl en de Kiekkaaste,  zo’n mooie plek met gigantisch veel ganzen.


We wandelen en rijden veel deze dagen. Als we broer en schoonzus op de trein terug in Groningen afgezet hebben, begint het serieus te sneeuwen. Best een spannende rit terug naar Nieuweschans. Maar de komende dagen gaat het autorijden toch redelijk, ondanks waarschuwingen over sneeuwjacht en sneeuwduinen, omdat de wegen hier goed schoongehouden worden en ook omdat je zelden verkeer tegen komt. Maar spannend blijft het. 
We bekijken Oudeschans en Midwolda (we nemen bij Imca een taartje, maar zij is er niet). Dan naar Rottum en natuurlijk ook weer povverd eten in ’t Zielhoes.





We maken ook een wandeling naar het Duitse Bunde, ook weer door een prachtige witte wereld. Als we daar een warme chocolademelk nemen en vertellen dat we zijn komen lopen wil de Wirtin ons wel terugrijden, zij snapt niet dat het heerlijk is om te lopen. De zon is zelfs gaan schijnen.
We verzekeren haar dat het echt maar een uur lopen is en dat wij dat geweldig vinden. Maar het is wel lief van haar.



De avond dat Harry Niehof op zou treden, durven we niet te gaan. We hadden gebeld en het zou doorgaan, maar het is gekkenwerk om nu in het donker te gaan rijden, terwijl we de weg niet precies weten. Ik ben wel teleurgesteld, maar we moeten dit niet doen. Er komen nog meer optredens!
Voor onze laatste dag had ik ons opgegeven voor een nieuwjaarswandeling bij de Punt van Reide, georganiseerd door Het Groninger Landschap (waar ik lid van ben geworden).
Het weer is bar en boos. Het lijkt wel alsof we de enige auto op de weg zijn. Op een gegeven ogenblik kunnen we gelukkig achter een sneeuwschuiver rijden.


Als we bij de Reidehoeve aankomen zien we niemand. We bellen en er zijn mensen binnen.
Zij laten ons erin en vertellen dat het afgelast is. Ik vraag zogenaamd verbaasd: Waarom dan? De vrouw heeft humor en zegt: Dat snap ik ook niet! Ze moeten erg lachen om die 'dwazen' uit het westen die toch gekomen zijn. We krijgen koffie en hebben een leuk gesprek.
Zij raad ons aan om dan maar even naar de Groninger Kroon te gaan, er is een opening van een nieuwe tentoonstelling. Eerst gaan we toch nog even de dijk op, hoewel we erg warm gekleed zijn, snijd de wind door alles heen. Natuurlijk kon die wandeling niet doorgaan!
We rijden naar de galerie en ook daar verbazing dat er nog iemand langskomt. We zijn de enige bezoekers. We nemen koffie en povverd en ik krijg het recept. Kan ik het thuis ook eens maken.




Op de terugweg kopen we in Groningen nog een povverdblik. Wat was dit een fantastische vakantie. Ik dacht nog wel dat vakantie altijd in het buitenland moest zijn. Ik zal nog vaak naar Griekenland verlangen, maar Groningen staat nu toch wel op de eerste plaats.
En ach, ze beginnen allebei tenslotte met Gr....!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten