Vogelexcursie, dag 3

Na weer een fantastisch ontbijt en een lunchpakketje maken is het (helaas) tijd om Hotel het klooster te verlaten. Ik had hier wel een weekje willen blijven! Het is vandaag erg koud, met een striemende wind, maar de lucht is blauw en de zon schijnt.

We zitten weer bij F&N in de auto, hij is een goede chauffeur en we rijden van Kloosterburen naar Nieuw Statenzijl in het uiterste noordoosten, tegen de Duitse grens. Wij zijn er al vaker geweest, het voelt als ‘ons plekje’.

We lopen over vlonders naar de Kiekkaaste, een buitendijkse vogelkijkhut op palen, met zicht op de kwelders en slikken van de Dollard.

Via een wenteltrap kom je boven. Je gaat op een bankje zitten en maakt de luikjes open om naar de vogels te kijken en je kijkt uit over een wonderschoon gebied. Hier is het echt stil. Natuurlijk is het een groot verschil of je hier met z’n twintigen bent, of met z’n tweetjes, maar het blijft een geweldige ervaring.

Daarna rijden we, met nog wat stops hier en daar, naar de Reidehoeve, een bezoekerscentrum van het Groninger Landschap in Termunten.
We eten hier ons lunchpakketje en bekijken nog een filmpje over de vogels in het Dollardgebied.

Dan gaan we over dijk. Het is niet de kou die je de adem beneemt, maar de schoonheid van dit gebied. Ik vergeet regelmatig vogels te kijken, ik maak me los van de groep en geniet in m’n eentje.

Als je toch eens hier in de buurt zou wonen!

Ik geniet van het buitenzijn en van het deel uit maken van een groep, die niet dwingend is, de flarden gesprekken die ik opvang, over vogels, over natuurgebieden, over ‘linkse hobbies’ (?) tot er uit de groep het verzoek komt om terug te gaan. Het loopt tegen drie uur, aan de tred van Nico te zien zou hij nog uren door kunnen gaan, maar sommigen moeten nog zeker drie uur naar huis rijden.
We nemen in de Reidehoeve nog een kopje koffie, en werken onze lijst met vogels bij. Ik geloof dat we aan de 73 soorten zijn gekomen.

We nemen afscheid van F&N, halen onze bagage uit hun auto en zetten deze bij Nico in de auto, hij is zo vriendelijk om ons bij station Groningen af te zetten.

Daar aangekomen nemen we afscheid van hem en laten weten dat we heel graag nog eens mee gaan.

Nu willen we het weekend nog een beetje rekken en gaan weer naar de plek waar we begonnen, Huis de Beurs. Er zit aan een tafeltje achter ons een schattige jonge boxer, Nelsen, leuk om naar te kijken. We eten hier goed, nemen nog een toetje. Er is hier ook livemuziek, jazzy, maar niet vervelend.

Daarna hebben we nog even tijd voordat onze trein vertrekt en drinken koffie bij Café Marleen, maar we kunnen helaas niet blijven voor het optreden.

Want het is echt de hoogste tijd, morgen weer terug naar de waan van de dag.