Leiden, muurgedicht Shakespeare |
In 1590 werd de Hortus Botanicus door de Universiteit Leiden opgericht. Ik vind het heerlijk om naar een Hortus te gaan. We zijn hier al vaker geweest en de Hortus van Amsterdam en Haren hebben we ook al eens bezocht.
In de Hortus van Leiden is vandaag plantenmarkt.
Ik wil er naar toe omdat Jan Robben, de aardbeienteler die faam verwierf met zijn echt lekkere smaakaardbeien, daar ook aanwezig is met aardbeienplantjes.
Ik had me al aangemeld voor zijn aardbeienacademie, maar ben niet naar de open dag in Oirschot geweest omdat ik dat een beetje ver vond. Maar nu in Leiden een nieuwe kans om aan aardbeienplantjes te komen en 'aardbeienstudent' te worden.
De lekkerste smaakaardbeien van Nederland binnen ieders bereik
Ik heb in de tien jaar sinds ik besloot de doorsnee aardbei aan de wilgen te hangen en me te concentreren op het telen van écht lekkere aardbeien—smaakaardbeien dus—heel wat ontdekt over de weg tussen teler en consument. Daarbij was één ding in elk geval duidelijk: de weg van mijn teelgrond naar jouw woning was elke keer weer de bottleneck. Dáár werden die lekkere aardbeien opgehouden, en dat zorgde ervoor dat ze weliswaar lekkerder waren dan de aardbeien die de meeste supers in de schappen hebben, maar toch niet zo lekker als ze eigenlijk wel konden zijn. Want de laatste dagen aan de plant zijn voor de aardbei de allerbelangrijkste. Dan ontwikkelt hij de meeste suikers en gaat hij zo verrukkelijk zoet smaken.
Dat brengt mij tot de stelling dat de ideale afstand tussen teelt en consumptie in feite een meter of tien is. Tien meter: dat zorgt ervoor dat je de aardbei sappig en volrijp kunt eten. Dat is een aardbeienbelevenis zonder weerga. En ik kan het weten, want ik eet ze zelf zo al tientallen jaren!
Eén en één optellen was niet moeilijk. In plaats van mijn favoriete zomerfruit te vervoeren van mijn plantjes in Oirschot naar jouw keuken, breng ik de plantjes zelf naar vlak bij je keukendeur. En ik ga jou via Aardbeienacademie.nl laten zien hoe straks aan die plantjes de heerlijkste aardbeien groeien. In woord, foto en film. Met voor jou de mogelijkheid om vragen te stellen—zowel aan mij als aan andere academici—en om onder elkaar ervaringen en tips uit te wisselen. Ik stel me zo voor dat ik daar zelf ook nog best iets van zou kunnen opsteken.
Natuurlijk is dit concept, behalve een garantie voor de állerlekkerste aardbeien, ook nog eens bij uitstek duurzaam en milieuvriendelijk. Aardbeien uit eigen tuin of van eigen balkon betekent 0,0 foodmiles. Nog een extra reden buiten die fantastische smaak waarom dit concept helemaal van deze tijd is.
Meer lezen: Op deze blog een goed verhaal over democratische aardbeien.
Meer lezen: Op deze blog een goed verhaal over democratische aardbeien.
We werden te woord gestaan door een zoon van Jan Robben. Het was nog lastig kiezen welke soort ik zou nemen, wat geschikt is voor op mijn dakterras. Ook wilde ik niet allemaal verschillende soorten, want dan kan ik ze niet uit elkaar houden.
Ik heb uiteindelijk gekozen voor twee plantjes van de Evie en drie plantjes van de kleine bosaardbeitjes. En ik heb ook nog m’n Ostara, van vorig jaar, van het tuincentrum. Daar komen ook al bloemetjes aan. Dan moeten Man en ik dit jaar toch wel genoeg aardbeien kunnen plukken.
mijn aardbeienplantjes |
Verder waren er nog veel leuke kramen, zoals een kraam waar we een gesprek hadden met een bijzondere man die wiskundige puzzels van hout met magneten heeft bedacht, de mathmaker. Zo’n gedreven man, zo’n enthousiasme ... we bleven vol interesse een lange tijd naar hem luisteren.
Ook was er een kraam waar kleine plantjes van de Ginkgo Biloba werden verkocht.
Ik kocht een 1 jarige en kreeg er het gedicht van Goethe bij. Mooi voor in Dinsdag Dicht.
Verder kon je de meest heerlijke dingen proeven, lekker brood dat niet gekleurd is, Franse peperworst, er was een kraam waar ter plekke veel soorten heerlijke dressings werden gemaakt. We hebben er twee gekocht, een met tomaat en een met gedroogde vijg, in kleine weckpotjes.
Ginkgo Biloba |
bijzondere dressings |
Door die prachtige Hortus lopen, met deze zomerse temperatuur, daarna lekker eten op het terras van Stadscafe van der Werff en op de terugweg naar het station liepen we langs een Meerkoetengezinnetje. Wat een heerlijke dag was het.
Wat een leuk uitje en ook erg leerzaam!
BeantwoordenVerwijderenHet is weer eens wat anders , maar o zo lekker op een beschuit met suiker . Las laatst trouwens dat stuk over de toekomst en moest direct denken aan de tijd dat ik daar als kind speelde . Ook zag ik me zelf weer aan mijn moeders zijde zitten op de grote houten bank met daarvoor een grote kachel in de wachtruimte van het station van Scheemda . Ik krijg steeds steeds meer het gevoel dat ik ouder aan het worden ben !!
BeantwoordenVerwijderenTja Andre, 't zijn mooie herinneringen...je ziet er toch nog wel jong uit op de foto van je blog, maar ouder word je toch, gaat vanzelf
BeantwoordenVerwijderen