Poetsen (1)

We zijn er weer, dit weekend, met de huurbus. Als we hier rondlopen hebben we steeds momenten van … we doen het zus en zo, en een week later … nee we doen het zo. Maar plannetjes worden steeds concreter.

We zijn het onvoorstelbaar vaak met elkaar eens!

Er bestaan geen tekeningen van dit huis, Mijn Architect is nog bezig huis en tuin op tekening te zetten.

Er staat een laag niet zo fris ruikend water in de afwasmachine, blijkbaar een verstopping. Eerst die maar leegscheppen.

Ik kan niet veel anders doen dan schoonmaken. Er gaan straks nog muren, plafonds en wie weet vloeren uit, dus nu al verven heeft geen zin.

Voorlopig nog maar verder met schoonmaken, ik was vorig weekend begonnen aan het raamkozijn in de kamer waar we nu slapen. Het is bizar hoe lang je met zoiets bezig kunt zijn. 

Daarna ga ik verder met de ramen in de woonkamer, op vier ruiten zit voor de helft plakplastic. Dat ziet er zo armoedig uit. Het is geen raamfolie, maar echt plakplastic. Het is een rotklus, want het plastic is verweerd en de lijm blijft deels op de ruit. Schrappen en nog eens schrappen.

Maar het vordert gestaag, en je hebt gelijk eer van je werk. Daarna de kozijnen schoonmaken, het water kleurt nicotinebruin.Tot slot zemen en dan is 1 raam klaar.

Bonte zandoogjes fladderen vrolijk door de tuin.

We gaan boodschappen doen, onderweg veel bedrijvigheid op het land. We rijden met de huurbus naar Winsum, een dorp met verrassend veel voorzieningen, en een leuke natuurvoedingswinkel, Fluitekruid.

Mooi dorp om even op ons gemakje doorheen te wandelen.

Weer terug verder met poetsen. De fontein en kraan in het toilet op de eerste verdieping zitten helemaal onder de kalkaanslag, flink met azijn aan de slag.

Aan het eind van de dag een simpele spaghetti koken. Rug en handen doen pijn. Morgen weer door.