De zoden heeft Henny opgestapeld - ik dacht het wordt een grasbankje, maar het is meer een sarcofaag. Grappig hoe het gras aan de zijkant verder groeit.
We zien t.z.t wel wat er mee moet. Voorlopig staat tie goed daar, in het Franse deel.
Dat heet zo omdat ik de rij verminkte bomen Les Misérables genoemd heb.
We vonden overal in de tuin ook bak- en straatstenen. We stapelden ze netjes op, maar steeds op een plek waar ze weer in de weg lagen. Wat moet je ermee?
Henny maakt er een bestrating van, Carré de pierre.
De druif die we met hek en al verplaatst hebben naar de zijkant van het houthok en vastgezet tussen de twee Scheveningse palen van Markie, begint uit te lopen. Maar pas als er ook druiven komen weten we zeker of het goed gegaan is.
Achter Carré de pierre heb ik tegen het hek een uitloper van een braam (denk ik) geplant, die ik uit perk-3 gegraven heb. In maart heb ik voor en achter het hek papaverzaad uitgestrooid, allemaal verschillende soorten, in de loop der jaren verzameld en bewaart. Het is nu een tapijtje van kleine plantjes, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat er weinig zon is. Les Misérables zitten ondanks hun staat helemaal vol in het blad.
Daar staat ook een sering, maar geen enkele bloem, waarschijnlijk ook door lichtgebrek. Als dat volgend jaar weer zo is moet hij weg.
Het houthok ligt voor 2/3 vol met het hout, achtergelaten door de vorige eigenaar, het slechte hout hebben we uitgezocht en gebruiken dat zo nu en dan in de vuurschaal. De bovenste plank is gereserveerd voor de nog te klieven stukken boomstam. En dan maar wachten, hout en ik, tot mijn grote wens vervuld wordt, een houtgestookt fornuis.
Verder groeit ook hier, net als overal in de tuin, Nagelkruid en Havikskruid, voorlopig mag het z'n gang gaan.
Wat er ook heel veel is, is kleefkruid, maar dat is makkelijk weg te halen. In deze hoek van de tuin ontdek ik ook de stiekeme Haagwinde -pispotjes- en die probeer ik nu van begin af onder controle te houden. Ik ontdekte hem ook in border-3. Eens zien wie zal overwinnen! Maar ik heb weinig hoop. Als ik de wortel moet uitgraven, moet heel die border op de schop
Ook slakken ... elke dag verzamel ik er wat en laat ze vrij achter in het bos, want er hoeft voor mij niets dood.
Verder wordt het steeds mooier, bijna alle planten die ik cadeau kreeg van Jan en Thea en van Domies Toen zijn goed aangeslagen en beginnen te groeien en te bloeien.
De planten die de vorige bewoners achterlieten zijn telkens weer mooie verrassingen.
 |
| Kleine viooltjes, een van mijn favorieten |
 |
| Spiegeleitje (Limnanthes douglasii) |
 |
| Zeeuws knoopje |
 |
| Pioenroos |
 |
| Oranje havikskruid, Adderwortel en Cipreswolfsmelk |
 |
allerlei Ooievaarsbekken
|
 |
Roze Robertskruid, dat heel veel voorkomt, is ook een geranium, en we hebben ook een witte soort.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten