Wat een onstuimig weer! Een beetje zenuwachtig word ik er wel van. Een paar dagen geleden heeft storm Dudley een glasplaatje uit de kas geblazen, dat valt mee in vergelijking met alle berichten uit het land van omgewaaide bomen en erger.
We hebben alle losliggende dingen in de tuin opgeborgen zodat er niets kan rondvliegen. De kipjes zitten voornamelijk binnen. In de keuken hoor je weinig van de wind, maar ik hou de bomen wel angstvallig in de gaten.
Onze drie hoge populieren aan de oostkant zijn meer dan 30 jaar oud en ooit verkeerd getopt. Door dat merkwaardige 'snoeien’ zijn ze raar gaan vertakken op grote hoogte en lijken ze onstabiel. De meeste mensen die er verstand van hebben, zeggen dat ze binnen afzienbare tijd weg moeten. Maar ja, dat doe je ook niet zomaar.
Trouwens, aan alle bomen in onze tuin is wel gekloot. Echt mooie bomen hebben we niet, hoewel ik inmiddels wel aan ze gehecht ben geraakt.
Om duidelijk te maken over welke bomen we het hebben, krijgen ze namen uit The Lord of the Rings. Hier in het midden Aragorn en Meneldil:
Verder naar achteren in de tuin staan de restanten van Anarion en Isildur, ook populieren. Isildur heeft inmiddels een kroon van zwammen:
De berk, die er waarschijnlijk ruim 60 jaar staat, is nu niet moeders mooiste, maar als hij straks weer in het blad zit is hij prachtig! Rechts daarvan staat een beuk, die weer aan het bijkomen is nadat hij drie jaar geleden verlost is van een berging waar hij aan vastgetimmerd zat.
Hoewel alle bomen flink bewogen met de stormen is er gelukkig niets gebeurd. Mochten ze met deze wind vallen, dan vallen ze op de akker en niet op ons huis.
We denken er wel aan om het meest slechte exemplaar dit voorjaar of najaar om te laten halen. Deze populier, Valandil genaamd, heeft al dode stukken. Vorig jaar scheurde een flinke tak half af. Die hebben we laten verwijderen. Verder zit hij vol met ekstergaten. Deze staat op de lijst om als eerste te gaan.
Hier in het midden Valandil:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag geen anonieme reacties!