‘Hat sil heve’ conventie RHS in Heerenveen

Gisteren, 25 april, was de 8ste conventie van de Nederlandse Red Hat Society.

Deze keer is de organisatie in handen van chapter Het Friesche Haagje uit Heerenveen.

Man gaat mee naar Heerenveen, een bezoek aan het museum Belvédère stond allang op zijn lijstje en zo reizen we gezellig samen.

museum Belvédère

Helaas ben ik de enige van mijn chapter die gaat, maar dat weerhoud me niet, deze jaarlijkse landelijke dag is voor mij het hoogtepunt van m’n lidmaatschap van de Red Hat Society. Omdat ik deze maand jarig ben mag ik weer een paars hoedje op. Leuk is dat veel ladies me bij aankomst op het station al gelijk komen feliciteren.

Ontvangst op station Heerenveen door Queen Afrodyn en de burgemeester

De conventie vindt plaats in het Fryslân Fean Plaza van het Abe Lenstrastadion. We worden op het station ontvangen door  de lieve famkes van Heerenveen en door een vrolijke burgemeester. Het is zoals elk jaar weer een spectaculair gezicht als een stoet van zo’n 450 uitbundig in het paars en rood uitgedoste vrouwen door de stad trekt, achter de muziek aan. Sommigen hebben er veel werk van gemaakt, met prachtige galajaponnen, anderen hebben enkel een rode broek uit de kast getrokken, het maakt niet uit, we hebben allemaal een rode (en enkelen een roze of paarse) hoed op.

Het is goed georganiseerd, de politie zorgt dat we veilig door het verkeer geloodst worden en deze galante dienders behoeden ons er zelfs voor dat we over paaltjes struikelen.

We worden door iedereen onderweg vrolijk begroet, soms zelfs met open mond van verbazing.

Bij het stadion aangekomen is er een (soms niet zo ladylike) run op koffie en gebak, begrijpelijk want velen komen van erg ver, en hebben dus al een flinke reis achter de rug. Maar de opzwepende djembé muziek maakt alles weer goed.

Queen Afrodyn en de burgemeester heten ons op erg grappige wijze welkom.

Daarna treedt de cabaretgroep ‘Jong Belegen’ op, een mooie en hilarische voorstelling.

Dan volgt een (meer dan voldoende) lekkere lunch. Er waren ook allerlei leuke kraampjes met hoeden, sieraden e.d.

Hoewel er van de Goudse chapters geen Redhatters gekomen waren, ben je natuurlijk niet alleen met meer dan 400 ladies. Toch was het soms wat jammer, want eigen groepjes blijven toch min of meer bij elkaar.

Ik had met Man afgesproken en vertrok daarom eerder.

De weg terug was makkelijk te vinden, want langs de hele route hingen paarse en rode balonnen.

Man en ik hadden afgesproken in het mooie Grandcafé Paul Kruger.

We komen erachter dat dit ook het ‘clubhuis’ van de Famkes van Het Friesche Haagje is en we besluiten hier te blijven eten, want ik verwacht dat er later veel Redhatters zullen komen. Dat was ook zo, wat een gezelligheid!

In de gekregen goodybag zat ook nog een bon van 10 euro korting, dus naast een erg lekker diner was dat ook een fijne verrassing.

De famkes hebben deze dag fantastisch georganiseerd, ik vond het een vrije dag en de reis naar het noorden dubbel en dwars waard ... chapeau!

Fleur en kleur: zwart gras?

Pinksterbloemen, wat vind ik ze toch prachtig. Onderweg van het werk naar huis geplukt. Deze gaan in een vaasje, maar als ik ze op een schoner plekje pluk, gaan ze in de salade, dat ziet er ook zo mooi uit. Het is een kerssoort en ze smaken lekker pittig.

Terwijl ik verder fiets vraag ik me af wat die diepzwarte aren zijn die langs de waterkant groeien.

Zwart gras? Gek is dat toch, dat je nog steeds iets ‘nieuws’ tegenkomt.

Ik weet niet wat het is, maar ik vind ze wel bijzonder.

Ik pluk er nog wat zuring bij en heb weer een leuk vaasje voor op tafel.

Een week later verdwijnt het zwart langzaam en ziet het er zo uit:

Wonderlijke natuur, dicht bij huis.

Meer fleur en kleur bij Veronique.

Dinsdag Dicht (46)

van onze zoon Fabian, toen 8 jaar (1993)

Ave

Wij wonen in de binnenstad in een winkelstraatje, de vuilnisman komt hier dus ‘s avonds. Man kwam van de week thuis en zag deze onfortuinlijke romein staan. Hij nam hem een stukje mee en zette hem bij ons voor de deur. Het was een komisch gezicht. Ik ging ervan uit dat de vuilnismannen hem wel mee zouden nemen, maar ze lieten hem staan. Wat nu? Ik dacht laat maar staan, dan vraag ik volgende week wel of ze hem alsnog mee kunnen nemen.

Tja, wat een romein voor de deur dan losmaakt … De kapper wil hem daar niet en zet hem een stuk naar voren in de straat, tegen een fietsenhekje, de overbuurman zet hem weer terug, want hij kan anders z’n fiets niet kwijt. De vrouw van de brocante-boemenwinkel wordt steeds lastiggevallen, want men denkt dat de romein bij haar hoort. De dame van het kledingwinkeltje gaat boos de gemeente bellen. Eerst met verbazing, dan geamuseerd kijk ik naar het gesleep met ‘mijn’ romein, maar niemand vraagt aan mij hoe het zit, dan had ik uit kunnen leggen dat de romein wacht op de volgende vuilnisdag. Onze romein veroorzaakt nogal wat reuring, wat een gekissebis! Het gezegde ‘humor ligt op straat’ gaat hier niet op, nee, hier ter plekke helaas een groot gebrek aan gevoel voor humor, maar dat vermoeden hadden we al.

 

Update 22/4:
Zondagmorgen, onze romein ligt -een paar meter verder- languit in de straat.

Een treffen na sluitingstijd van de café’s. Hij heeft zich goed verweerd, alleen zijn rode cape is weg. We zetten hem weer op z'n rachitische benen (opgemerkt door Groninganus), terug op z'n plek bij onze deur.
Maar ... later deze middag is tie helemaal verdwenen … huh, wie heeft 'm meegenomen?
... Ave Caesar, morituri te salutant 

Belov'ed

Mijn lenzen doen pijn in m’n ogen van het zout van m’n tranen. Gistermiddag waren Henny en ik bij een herdenkingsbijeenkomst voor een goede vriend van Zoon. In een bomvolle kerk, zonder kerkdienst, zonder gewauwel van een dominee. Met veel sprekers en persoonlijke aangrijpende verhalen.
Zijn vriendin, oom, vrienden, vader en moeder, opa en oma, meer familie, studiegenoten... allemaal vertellen ze iets over hem. Edje (Edo) ... 23 jaar. Hij kwam ook wel bij ons thuis. Op reis met zijn vriendin en hij zal niet meer levend terugkeren uit Kathmandu. Vragen, afschuw en ongeloof, en het verdriet van mijn zoon grijpt me aan.

Ik zal niet meer mopperen op Facebook ... terwijl ik vorige week een beetje zat te kijken op FB zag ik rechtsonder bij de chat opeens klein staan: ... hoi ... ... Mijn zoon zocht contact. Ik voelde gelijk aan dat er wat was. We communiceerden via Facebook. Bellen was misschien te direct geweest. Ik ben blij dat ik Facebook aangehouden heb. Er is een FBpagina aangemaakt voor Edje waar vrienden al hun foto’s kunnen plaatsen, en alle vrienden doen dat, wat een mooi gebruik van de sociale media. Ook worden daar foto's geplaatst van alle plekken waar een ‘Jopie’ wordt geplakt.

Zoon stort zich op het samenstellen van de muziek die deze middag te horen zal zijn. Samen met de moeder van Edje maken ze een bijzondere compilatie. Muziek van Edje en andere nummers van betekenis. Zulke muziek heb je nog nooit in een kerk gehoord. Modern. Maar ook dit prachtige nummer, De maan van Antwerpen van Frank Boeijen, Henny Vrienten en de ontroerende trompet van Eric Vloeimans (ook met de theramin van Fay Lovski).

Ook het nummer Astronaut van Spinvis werd gedraaid. Beide mooie nummers zullen nu voor mij altijd met Edje verbonden zijn.

Ik schat dat er wel zo’n 500 mensen in de kerk zaten, waarvan een groot gedeelte jongeren. Iedereen neemt bloemen mee. Iedereen huilt. Het ergste dat ouders kan overkomen ...  je kind verliezen. Door de verhalen en de muziek rollen de tranen ook bij mij vanzelf. Als ik  rondkijk en stoere gasten, soms met piercing en al, schokschouderend zie snikken, die kinnetjes zie trillen en een jong meisje achter me huilt met harde uithalen ... mensenlief wat is dit moeilijk.

Met bewondering en respect luister ik naar de verhalen. Over hoe Ed was, een bijzonder mens, met leuke anekdotes zodat we met tranen en al in de lach schieten. Een powerpoint, groot op de muur met foto's van kleine blonde kleuter en partybeest tot foto's van zijn kortgeleden afstuderen.
De grootouders spreken het als enige uit: waarvoor, waardoor, waarom?

De kist is op een graffitymanier geairbrusht in primaire kleuren, heftig, passend bij Edje. Dan wordt deze weggedragen op de jonge schouders van zijn vrienden. Ik vond het een voorrecht om hier bij te mogen zijn. De begrafenis is in besloten kring en er is nog een samenkomst in Sociëteit So What.

Goeie reis en hou je haaks
en kijk goed uit
Astronaut

Dinsdag Dicht (45)

Openluchtmuseum Het Hoogeland Warffum, 24 april 2011

Het groeit als kool …

soldatenboontjes

Ik wil niet te vroeg zaaien, want dan groeit het zo weer de potjes uit en waar laat je het dan? Nog niet naar buiten, gelden die IJsheiligen ook voor de moestuin? In ieder geval is het dakterras nog niet klaar, potgrond moet nog gehaald worden, er moet nog opgeruimd en schoongemaakt worden. Maar dan moet het wel mooi weer zijn. Eerst eens kijken wat ik nog aan zaadjes heb.

Op 22 maart zaaide ik de zelfgeoogste tomatenzaadjes, de courgettes en de soldatenboontjes die ik vorig jaar in Groningen had gekocht. Ik weet niet of ze in een pot willen groeien, maar ik ben benieuwd naar de kleur van de bloemen, als de planten te groot zouden zijn voor het dakterras kunnen de bloemen gewoon in de sla. Ik probeer altijd maar wat en veel lukt ook gewoon.

Na een week zie je het eerste boontje al opkomen (middelste rij):

Twee dagen later verschijnen er piepkleine kiempjes van de tomaten (bovenste rij) en de courgettes (onderste rij):

Na vier dagen staat het er al zo bij:

Wat gaat het hard, de soldatenboontjes krijgen een ruimere behuizing en in de vakjes die vrijkomen gaan nu sperziebonen. Hopelijk wordt dat wat, de zaden zijn ook van vorig jaar.

Knoflooktenen die uitliepen staan buiten in een pot en groeien ook gestaag verder. Dat groen is zo lekker door de sla.

De prachtige bloemetjes van de blauwe bes verschijnen ook alweer:

Van de weeromstuit besloot de bloemkool uit de groentetas ook maar te gaan 'bloeien' … maar dat werd in de kiem gesmoord, die ging de pan in.

Dinsdag Dicht (45)

Groningen, juni 2011

Bert Hadders en de Nozems - give away

In 2008 bedacht ik: Om meer van een taal te begrijpen moet je naar muziek in die taal luisteren.

Ik zocht toendertijd op internet naar Groningse muziek en maakte een selectie van muzikanten die ik interessant vond.

Zo kwam ik uiteindelijk ook bij Bert Hadders. Volluk, Luchiena en Bode van het licht waren de eerste nummers die ik vond op Youtube, waarvan ik de laatste het mooiste vond. Ik verstond er bijna niks van, maar dat gaf niks ... het deed me wat. Ik wist het gewoon, daar zit meer in.

In november 2010, in Café Marleen in Groningen, treden Bert Hadders en de Nozems op. Voor het eerst zien we ze live (ik raak lichtelijk in de war).

We kopen de CD Over de Badde en twee weken later, op 5 december 2010, maken we onze eerste Songclub mee. We zijn inmiddels fan.

Ik draai de CD grijs en begrijp steeds beter wat er gezongen word.

Inmiddels zijn Bert Hadders en de Nozems beroemd in Noordnederland.

In februari dit jaar waren we in Valthermond bij de presentatie van de tweede CD, een weergaloos optreden. Ik schreef er in dit blogje over en wat vond ik het leuk dat de burgemeester van Borger-Odoorn reageerde!

Lees hier de recensies:

Moorsmagazine

New Folk Sounds

Tijdens die avond schaf ik twee exemplaren van de CD De Coöperoazie aan.

Eentje voor mezelf en eentje als give away.

Dit exemplaar is gesigneerd door alle muzikanten, dus Bert Hadders, Wyno Bruinsma, Johan Viswat, Henk Gubbels, Hette Gubbels, Andre Gubbels en Jeroen de Jong ... een absoluut collectors item, zeer aanbevelingswaardig!

Wat moet je doen om deze CD in je bezit te krijgen?

Simpel, laat een leuke reactie achter op deze blog en ik verloot onder de gegadigden deze geweldige CD.

Trekking 5 mei a.s. Doe mee!!

Groninger website

Ik heb een paar jaar geleden voor mijn werk de activiteit Geheugengym georganiseerd in mijn werk met ouderen.

Ik maakte allerlei quizvragen en zocht daar info over op het internet.

Zo kwam ik op een pagina van een leuke website terecht: ‘onzin en andere flauwekul’. Allemaal lijstjes over taalgrapjes en nog veel meer. Ik kon daar wel dingen van gebruiken, maar verdiepte me niet verder in die site.

Een paar jaar later, toen ik zocht naar Harry Niehof, een van onze favorieten uit Groningen, kwam ik weer op die site terecht, hier en hier.

Toen bekeek ik al meer op die site, die is zo uitgebreid dat je dagen kan blijven lezen.

Maar toch vergat ik hem weer.

Tot nu, er verscheen een recencie over Bert Hadders en de Nozems,

Nu ging ik toch weer eens beter kijken en zowaar Moors Magazine hoort thuis in mijn lijstje Groniner websites!

Echt een aanrader, de site bestaat al bijna 10 jaar en er valt behalve heel veel leuks, prachtige fotoseries, kunst en over serieuze zaken te lezen, hij weet waar hij het over heeft!

Ik las dat je Moors Magazine kan steunen, en een sympathiek initiatief steun ik graag.

Krijg ik binnen enkele dagen een pakje met wel zes CD’s als dank thuisgestuurd!!

Allemaal onbekend voor mij, moet nog eens rustig luisteren wat ik er van vind, maar los daarvan ... wat geweldig leuk!

Dat herinnert mij eraan dat ik ook nog een CD te vergeven heb!

Lees morgen verder ...

Earth Hour 2012

Earth Hour ... zo simpel ... een uurtje het licht uit  ... toch zie ik in mijn straat maar 1 buur meedoen. Waarom doet men niet mee ... is het desinteresse? Kan het je niet schelen? Geloof je er niet in?

Wij doen wel steeds mee, we vinden het ook wel gezellig bij kaarslicht, de achterliggende gedachte is natuurlijk de toekomst van onze aarde maar vooral bewustwording.

Zo’n uurtje maakt al heel wat uit, een aanloop naar nog zuiniger omgaan met energie.

Wij hebben afgelopen jaar heel zuinig gedaan en dat hebben we gemerkt. We kregen geld terug en het maandbedrag is verlaagd naar 119 euro.

Kijken of we het dit jaar nog meer omlaag krijgen, 100 euro is het streven.

Gas

2011 - 1097 m3

2010 - 1446 m3

2009 - 1813 m3

Elektriciteit (laag en normaal tarief samen)

2011 - 2880 kWh

2010 - 3108 kWh

2009 - 3268 kWh

Fleur en kleur: Geel

Geel is voor mij echt de kleur van de lente. Ik fiets bijna dagelijks over een landelijk weggetje naar m’n werk. Hoe snel het geel kleurt na een paar warmere dagen!

Speenkruid, forsythia, klein hoefblad, narcissen, dotterbloemen, katjes

en natuurlijk jonge diertjes …

jonge muskuseend

Nog meer fleur en kleur-linkjes vind je op de blog van Veronique.

Dinsdag Dicht (44)

Leuven, mei 2005

Fleur en kleur: paars en rood

De anemonen van het Redhatfeestje vorige week staan nog zo mooi,

in die prachtige kleuren.

Meer kleur en fleur op de blog Een sneller kloppend hart.