Op de heenweg gaan we eerst naar Galerie het Raadhuis in Eenrum, dit is de laatste dag van de expositie Vogels.
In Pieterburen worden we hartelijk ontvangen in B&B Waddenhoes.
We zetten de spullen in de mooie kamer die Lamsoor heet en maken gebruik van de gratis fietsen.
We fietsen naar de dijk. Het is er prachtig en doodstil. We komen alleen wat schapen tegen.
’s Avonds gaan we in Winsum eten bij de Gouden Karper, erg gezellig daar.
De volgende dag maken we weer een fietstocht en rijden langs een droomhuisje wat ik al op internet gezien had. Op de foto zetten en dan fietsen we verder naar Mensingeweer en we gaan koffie drinken bij Laif en Nuver. We vragen wat Nuver betekent: aardig of mooi is het antwoord. Het is een mooi terras.
’s Middags rijden we naar Woltersum, naar het ‘popfestival’. Er staat een grote tent en er zijn misschien 30 - 40 bezoekers. In mijn herinnering is het 30°C. We komen voor Harry en we moeten eerst een aantal andere zangers aanhoren, wat niet zo onze smaak is. Het is wel leuk dat we J. en A. weer ontmoeten, zij waren destijds ook in het kerkje in Woltersum.
Ik zie dat Harry er aan komt. Hij blijft buiten de tent staan, wachten op zijn beurt. Ik moet denken aan de tekst van Altied onderwegens, als hij er maar niet opeens ter tussenoet kniept.
Wij genieten weer van zijn muziek, maar past hij hier wel? Deze ambiance, zo’n grote vreselijke tent, met mensen aan de bar die niet even stil zijn?
Iemand van de organisatie komt naar me toe en vraagt of ik na afloop Harry een bos bloemen wil overhandigen. Natuurlijk wil ik dat, maar ik krijg het spaans benauwd. De zenuwen gieren door m’n lijf. Terwijl ik het podium op ga bonkt mijn hart zo heftig dat ik bang ben dat hij het kan horen. Ik geef een zoen en de bloemen en denk nog als ik maar niet zweterig ben. Half verdoofd loop ik terug en ben blij dat ik het trapje niet afdonder. Ik kan het me amper herinneren, in een paar tellen is het voorbij, maar Mijn Architect zegt lachend: het staat op de foto hoor!
’s Avonds eten we in het Appeltje in Pieterburen, een restaurantje op een boot, alleen zit je wat oncomfortabel op houten klapbankjes. Voor een keertje wel leuk.
De volgende dagen gaan we nog naar Lauwersmeer, Zoutkamp en Kloosterburen. In de Cloostertuin komen we een emotionele, lieve oude man tegen die erg behoefte heeft aan wat aandacht. We hebben een gesprek met hem, bijzondere man.
We rijden ook nog door Westernieland, de geboorteplaats van Freek de Jonge, waar we langs de weg een tomatenplantje kopen voor 50 cent. Dat plantje heet nu dus Freek.
De laatste dag bezoeken we de Borg Verhildersum in Leens. Er is een beeldentuin en de kunstenaar (Eddy Roos) plaatst net zijn nieuwste beeld. Mijn Architect maakt een praatje met hem.
 |
| Beelden Eddy Roos |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag geen anonieme reacties!