Toiletspin

Last van arachnofobia? Dan gauw wegklikken!

Ik ben niet echt bang voor insecten en aanverwant gespuis, hoewel door een wespesteek zwel ik zo enorm op, dat ik ze liever voor ben en ze al gelijk doodmep voordat ze me kunnen steken. Muggen vind ik irritant en vliegen smerig, die worden ook nog wel naar de andere wereld geholpen. Mieren haat ik.

Een keer tijdens een wandeling langs bomen, waar hele lange slierten met spinselrupsen aan zaten, waaide (woei) er zo’n sliert tegen me aan. Dan ben ik wel in alle staten, sla als een gek om me heen, ga krijsen, zodat ze ook nog in m’n mond komen. Horror!!

Maar sinds ik me meer in de kriebelbeestjes verdiep, heb ik er nog maar zelden een vermoord.

Voor spinnen ben ik nooit bang geweest, ik heb juist bewondering voor ze, maar aanraken gaat me nou ook weer te ver. In huis vang ik ze met een bekertje en zet ze dan op een plant buiten op het dakterras. Ik vind het leuk om een miertje in het web te gooien en dan kijken hoe de spin er direct naar toe gaat en er razendsnel een pakketje van rolt.

Maar toen ik deze spin ontdekte, onder de toiletrand, moest ik wel even slikken.

Wat doet hij (zij) daar? Is hij al lang in huis? En waar heeft tie zich dan al die tijd verstopt? Of toch net binnengekomen door het raam in de badkamer? In de winter? Hoe haal ik hem daar weg? Ik swiepte hem koelbloedig met de achterkant van de tandenborstel in een bekertje, maar niet voordat ik hem op de foto had gezet en liet hem toen vrij. Kijk, dat doet Mijn Architect me toch niet na!