Dagje Rotterdam

Er staan al een tijdje plastic tassen vol kleding in de weg. Ze waren niet 'hip' genoeg voor het tweedehands winkeltje onder ons, maar ik vond de kleding weer te goed voor de kringloop. Het was toch merkkleding, weinig gedragen, maar mij inmiddels twee maten te groot. En op Marktplaats verkopen is ook zo’n gedoe.

Op internet vond ik The Little Green Dress.

In The Hubshop op de Nieuwe Binnenweg in Rotterdam vond vandaag de Little Green Dress Kledingruil Extravaganza plaats. Een sympatiek initiatief. Je ruimt je kast op, wat je niet meer wilt neem je mee en ruil je daar voor wat anders. Dus zonder geld uitgeven kun je je garderobe vernieuwen. Het spreekt me vooral aan omdat dit echt duurzaam is. Je maakt je portemonnee blij en de wereld ook. Dat is nog eens consuminderen.

Wat er uiteindelijk over blijft gaat naar het goede doel, de stichting KICI.

Nou wilde ik vooral geven en niet nemen, want het is heerlijk dat ik in mijn kast de hangertjes weer eens kan schuiven. Ik wil niet meer zo’n volle kast. Ik nam me voor dat ik alleen iets zou nemen als ik het echt helemaal te gek vond. Ik zag nog wel mooie rode schoenen, maar niet mijn maat.

Het was wel een heel leuk sfeertje in dat winkeltje. Toen iedereen z’n kleding en schoenen had ingeleverd, werd het op rekken gehangen en kon het passen beginnen.

Als je iets zou willen hebben moest je het onthouden, maar wel terughangen. Als er meer gegadigden voor waren zou er over geloot worden. Toen ik het wel gezien had en eigenlijk niks wilde hebben, genoot ik ervan om te kijken naar de vrouwen die mijn kledingstukken uit het rek haalden en naar hun reacties te luisteren. Er waren veel jonge vrouwen, maar ook wel van mijn leeftijd. Wat een geweldig idee is dit!

Ik heb het uiteindelijke verdelen van de kleding niet meer afgewacht, omdat ik toch niets wilde hebben en ik had met Mijn Architect afgesproken in de fijne boekwinkel van Rotterdan, Donner. Daar wilde ik ook nog even rondneuzen, voor sluitingstijd. Ik kreeg wel een Goodiebag mee met allerlei cadeautjes, twee leuke tijdschriften en veel interessante info.

In de stromende regen en een steeds omklappende paraplu liep ik naar Donner en vond na even zoeken Mijn Architect bij de architectuurafdeling. 

Tijd voor koffie met gebak. Ook dat kan in die boekwinkel, heerlijk.

Op de weg terug richting station, gingen we bij Café Melief Bender op de Oude Binnenweg nog een wijntje drinken, mét bitterballen. Een van de oudste cafés van Rotterdam, een café waar we in onze jonge jaren ook al kwamen, een bruin café dat niet echt verandert en als we in de buurt zijn daar graag even langs gaan.

in een lege trein terug

Ondanks deze troosteloze oktoberdag in juli hadden we wel een erg leuke dag vandaag. Dat wil niet zeggen dat Oslo niet steeds door onze gedachten spookt. Zo’n klootzak. Ik begrijp niet dat iemand die dat allemaal, dat hele manifest, op internet zet (al geruime tijd) en niet tegengehouden wordt, of desnoods even ondervraagd? Ik dacht dat ‘men’ van de wereldwijde veiligheidsdiensten daar wel mee bezig was? Of speuren ze op het web alleen naar porno?