Heimat

Nu we op vakantie in Groningen zijn lassen we ook een paar dagen familiebezoek over de grens in. We pikken maandag m’n jongste broer en zijn vrouw bij het station op en rijden met z’n vieren naar Duitsland. We nemen de kleinere wegen en onderweg eten we een heerlijke Kartoffelsalat mit Bockwurst.

Rond mijn geboorteplaats Cuxhaven wonen mijn oudste broer en mijn tante, de jongste zus van mijn moeder. Haar zoon, die even oud was als mijn jongste broer is een paar weken geleden plotseling aan een hartstilstand overleden.

Vlakbij Hamburg woont nog een zus. Ook daar wil ik graag even langs.

We bezoeken dinsdag eerst mijn oudste broer, die er alweer slechter uitziet dan een paar dagen geleden. We gaan met z’n allen naar de tante, waar zich alweer meer familie verzameld heeft. Ook een achternichtje en zoals iedereen die ouder wordt zeggen ook wij: wat ben je groot geworden!

Tante trakteert ons op een heerlijke maaltijd met Rotkohl.

Het is erg gezellig samen, ondanks de verdrietige aanleiding van ons bezoek, alweer wat meer afscheid nemen van m’n oudste broer. Behalve dat, heeft  familiebezoek voor mij zo-wie-zo een hoog emotioneel gehalte, reden waarom ik het altijd zo lang mogelijk uitstelde. Op de een of andere manier liggen irritaties altijd een beetje op de loer. Maar ik ben blij dat ik mijn broer nog kan vasthouden.

Op woensdag vertrekken we weer, maar gaan nog even langs mijn zus, de middelste van de drie meiden. Zij is anderhalf jaar jonger dan ik en we zijn blij elkaar weer te zien. We maken een wandeling, zij woont mooi vlakbij een strandje aan de Elbe.

Het was allemaal kort en heftig, fijn om allen weer eens te zien, toch ben ik blij als we weer via de snelweg richting Groningen rijden, voor het vervolg van onze vekansie.

Ik kijk erg uit naar onze volgende verblijfplaats.