We worden ontvangen
met koffie en zelfgebakken kruidkoek. Met een inspirerend gezelschap, tien leuke enthousiaste mensen, bloggers en aanhang, gaan we op pad.
Een mooiere dag hadden we ons niet kunnen wensen. Stralende zonneschijn met een
zacht briesje. We lopen door een schitterend gebied, het Natioaal Beek en
Esdorpenlandschap Drentsche Aa en eindigen bij een hunebed.
Ik leer van alles over het landschap en de bijzondere insecten en prachtige bloemen.
Ik leer van alles over het landschap en de bijzondere insecten en prachtige bloemen.
Van elf uur tot vier uur in de middag wandelen we door veld, bos en hei,
ik kom soms oren en ogen te kort.
Ik schrijf wat steekwoorden op in de hoop alles te kunnen onthouden,
maar laat dat op een gegeven moment maar varen en ga vooral genieten van wat ik
hoor en zie. Ik ben geen bioloog of botanicus, ik voel me vereerd dat ik met
dit deskundige gezelschap onderweg ben.
Een heerlijke, goed verzorgde lunch zit in de rugzakken van Kees en
Stella, wat zijn we verwend!
De verhalen over allerlei kevertjes e.d. doet me met heel andere ogen kijken. De fase van ‘enge beestjes’ had ik al geruime tijd achter me gelaten, maar nu zie ik nòg meer de schoonheid van dat kleine spul. Of dacht ik vroeger bij een schimmel op een plant, getsie, nu kijk ik vol bewondering naar bijvoorbeeld vuilboomroest, waarvan Ubel zegt: ‘Het is oranje en het zwamt’.
De verhalen over allerlei kevertjes e.d. doet me met heel andere ogen kijken. De fase van ‘enge beestjes’ had ik al geruime tijd achter me gelaten, maar nu zie ik nòg meer de schoonheid van dat kleine spul. Of dacht ik vroeger bij een schimmel op een plant, getsie, nu kijk ik vol bewondering naar bijvoorbeeld vuilboomroest, waarvan Ubel zegt: ‘Het is oranje en het zwamt’.
Zoveel verhalen over allerlei beestjes, over heidespannertjes, kleine
vlindertjes met een mooie tekening op de vleugels. De gestreepte heidespanner,
net iets groter dan de gewone (Kees: ‘heeft meer boterhammen met pindakaas
gegeten’). Zandloopkevers die wel een bij kunnen opeten. Drietand mestkever.
Een nachtpauwoog die, in een web terechtgekomen en door spin
leeggezogen, voor haar dood nog eitjes heeft gelegd.
Ook spinnedoders, die we al kenden van onze wandelingen op het eiland
Chios.
Een als takje vermomde rups, bijna onzichtbaar, zo goed is hij
gecamoufleerd, van de grote voorjaarsspanner.
Nog een fraai diertje met mooie naam geelbandlangsprietmot.
Of de aparte kokerjuffer, de larve maakt een kokertje van takjes en
verstopt zich daarin.
Over een zwavelzwam op een dode eik, vol met boletenkevertjes.
En wonderschone planten, tussen de dorre heide het oplichten van de gele
kruipbrem, een veld met duizenden breedbladige orchissen. Of de ratelaar, een plant waar het vlindertje de ratelaarspanner
afhankelijk van is, en de plant weer van witbolgras. Deze bijzondere plant
kende ik toevallig, omdat ze nu groeit in de bermen waar ik dagelijks
langsfiets.
Het veelkleurig vergeet-mij-nietje met bloempjes in het wit, lichtgeel,
lichtblauw, tot roodachtig (‘ik kan maar niet kiezen welke kleur ik wil’).
Salomonszegel, die in Drenthe ‘mot-met-biggen’ wordt genoemd. Doordat de
bloemen in een rij langs de stengel staan, lijkt het op een zeug (mot) met
zogende biggen.
Of het verhaal van een meester die in de eerste helft van de vorige eeuw,
kinderen veen liet graven voor de school, op de plek van deze kinderarbeid
groeien nu aronskelken. Grazers en vogels horen er ook bij, we zien in de verte
zelfs een grauwe klauwier.
Dan is er nog van alles wat ik gemist heb, zo’n dag is voor herhaling
vatbaar. Graag ga ik een volgende keer weer mee. Ik vond het ook leuk om het gezicht achter een blog te leren kennen.
Elk verhaal zou een eigen blogje waard zijn, maar kijk vooral bij de
blogs van de deelnemende bloggers met de allermooiste foto’s en alle
achtergrondinformatie, er gaat een nieuwe wereld voor je open!
Hier vind je verhalen en foto’s van:
Kees van Natuur en reisblog Kees Boele
Ubel van Berichten van een dodenakker
Coby van Natuurkieker, hier over de kokerjuffer
En nog de link naar Robert Wagter.
Prachtige sfeerbeschrijving, Angelika. Dit moeten we zeker vaker doen. En het leuke was: we kenden elkaar alleen als bloggers en hebben toch een bijzonder gezellige dag gehad alsof we al jaren vrienden waren.
BeantwoordenVerwijderenHoi Angelika,
BeantwoordenVerwijderenHet was aangenaam kennis maken. Ik had je blog al snel bekeken na de wandeling maar dit bericht stond er toen nog niet op. Wat een mooi uitgebreid sfeervol verslag! Je noemt dingen die ik al bijna weer vergeten was. Bedankt voor je reactie in mijn gastenboek! En tot volgend jaar neem ik aan.
Groeten, Robert
PRACHTIG!
BeantwoordenVerwijderenSchitterende foto's en erg mooi beschreven.
BeantwoordenVerwijderenIk kan begrijpen,dat dit genieten was.
Groetjes Ans
...en dat je bij dit alles steeds weer leuke mensen ontmoet...dat is toch genieten.....!!
BeantwoordenVerwijderenJa een prachtige dag was het Angelika. En leuk om jouw verslag hier te lezen, ik schreef op mijn eigen blog al dat het zo leuk is dat iedereen op zijn eigen unieke manier uiting geeft aan zijn of haar fascinatie voor de natuur en hier bij jou zie ik ook weer dat jij je eigen unieke verslag geeft van deze dag.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook zeer genoten van deze dag en erg leuk om kennis te maken met een aantal gezichten achter de diverse blogs.
Ik zal je ook meteen even aan mijn blogrol toevoegen, dan mis ik ook geen blogjes meer van je.
Natuurkieker Coby