Fleur en kleur: Wit

Toen Man en ik net verkering hadden bracht hij wel eens een bloemetje voor me mee, meestal van een tankstation en voornamelijk chrysanten in een akelig kleurtje. Voorzichtig gaf ik aan dat ik bloemen misschien beter zelf kon uitzoeken … ? Link hoor, voor hetzelfde geld krijg je nooit meer een bosje bloemen.

In de daarop volgende 30 jaar heeft hij nog drie keer een bloemetje aan me gegeven. Een keer stond hij op Schiphol op me te wachten -toen ik terug kwam van een weekje sapvasten in Portugal- met twee gigaboeketten. Hij kon niet kiezen en nam ze toen maar allebei. Nieuwsgierig stonden de omstanders te kijken voor wie die bloemenweelde bedoeld zou zijn.

Een andere keer toen ik op familiebezoek naar Hamburg was geweest, stond er bij thuiskomst een uiterst modern geval in een hoge glazen vaas op tafel met met in vorm gevouwen blad en een enkele bloem … hij had zich nu terdege laten adviseren door een trendy bloemenatelier.

Schat, ik zoek m’n bloemen voortaan zelf wel uit.

Afgelopen vrijdag kwam hij aan met een grote bos fluitekruid en koolzaad, tijdens zijn fietstocht geplukt en in z’n rugzak gestopt.  Vooral vrouwelijke fietsers zonden hem onderweg bijna verliefde glimlachjes toe.

Na 30 jaar heeft hij het eindelijk door … thuiskomen met bloemen die mij sprakeloos van geluk maken!

Van de echtgenote van een cliënt kreeg ik voor mijn verjaardag dat mooie theelichthoudertje, de lelietjes van dalen kreeg ik gisteren van haar.

In de bermen groeien ook de margrietjes alweer.

Meer Fleur en kleur vind je bij Veronique.