Na wat speurwerk vonden we een donkere man en het bleek dat hij dat liedje zong … we konden het bijna niet geloven.
Op 25 juni dit jaar zagen we hem optreden in de Prinsentuin in de stad Groningen en we waren diep geraakt.
In september kwamen we zijn naam weer tegen in het museum in Appingedam.
Al die jaren steeds nieuwsgieriger naar het verhaal van Arnold Veeman, componist en muzikant in Groningen.
Tot vandaag, we gaan 'even' naar Groningen, in het filmhuis ForumImages gaat de documentaire 'Mijn Broer Arnold' in première en dan komen we erachter hoe het zit.
Een prachtige film over hoe zo'n bruine baby in een Gronings gehucht terecht komt bij zijn pleegouders op de boerderij, over de zoektocht naar Arnolds muzikale wortels, zijn Surinaamse roots, gemaakt door zijn pleegbroer de documentairemaker Piet Hein van der Hoek.
Het is een mooi verhaal en prachtig verfilmd. Soms voelen we ons een klein beetje gluurders in een privéverhaal, maar wat vonden we het bijzonder om daar te zijn.
Kwalitatief niet zo'n goeie video, maar een van de allermooiste laidjes sinds tijden… bij De Woarhaid kan ik m'n ogen niet droog houden, zo mooi vind ik het …
Patricia van Daal, Arnolds zingende achternicht uit Suriname |
We komen natuurlijk ook voor Harry Niehof, onze favoriete Groninger zanger, nog meer genieten deze middag!
mooi verhaal. wij hebben het stuk in de Trouw ook gelezen.
BeantwoordenVerwijderenJa mooi hé, Papagoose!
VerwijderenAha terug webruimte, ik hoorde dat blogger zijn capaciteit heeft vergroot, zelf ben ik ondertussen overgeschakeld!
BeantwoordenVerwijderenIk heb nu twee blogs :)
Verwijderen