Zoveelste trouwdag

36 Jaar samen, 33 jaar getrouwd. Gewoon elke keer vieren, want het schijnt bijzonder te zijn. We hebben met kennissen afgesproken in een geweldig restaurant in Zoutkamp.
Een wereldreis met OV, want er wordt natuurlijk gewerkt aan het spoor.
We gaan om ongeveer 11.00 uur van huis en hebben de trein van Gouda naar ’t Harde, daar de bus naar Zwolle, en dan weer verder met de trein naar Groningen.
In Groningen de Arriva naar Winsum en daar de bus naar Zoutkamp. Lange reis, maar alles ging goed, alle aansluitingen klopten. We arriveren rond half vier uur in Zoutkamp. De zon schijnt, maar het is hier -9°C.

Ik heb altijd wel een goede neus voor B&B's. Het komt bijna niet voor dat iets tegenvalt. Ook nu lijkt onze B&B op het eerste gezicht leuk, maar het is een koude ruimte met een kleine CV-radiator, die niet voldoet voor zo'n ruimte. En ik heb voor twee nachten geboekt. In het bijbehorende Eethuis is het wel lekker warm.
De eigenaresse is een superaardige, open vrouw, ze baalt ook dat het niet warm te stoken is, maar het is ook wel extreem koud.
De ruimte heeft een groot raam, gelukkig staat de zon erop. We zetten de radiator op de hoogste stand en hopen er het beste van.
Het restaurant waar we eten is maar twee minuten lopen, dus dat vind ik wel weer goed geregeld.
Restaurant De Oude Sluis is echt een feestje! Op mijn blog Engelwortel kun je zien wat we gegeten hebben. We hebben een superleuke avond, wat genieten we!

Terug in de B&B is het erg koud. In een kast vind ik nog flanellen dekbedovertrekken, die leggen we extra op de bedden, en kruipen er gauw onder. De smalle bedden staan apart, dus we kunnen ook niet lekker tegen elkaar aan kruipen. Het beddegoed heeft een sterke, zoetige parfumgeur, wasverzachter of zo, wat heel onplezierig is. 
Midden in de nacht worden we wakker van een nare rioollucht. Het is of het riool, of de neus onder het dekbed in de wasverzachterlucht. Er kan geen raam open, wel een ventilatieschuifje.
Ik besluit dat we hier niet nog een nacht blijven en probeer weer te slapen.

Bij het ontbijt vertelt de eigenaresse dat ze niet bekend was met veganisme, zij heeft zich helemaal ingelezen, youtube filmpjes bekeken e.d. en heeft een ontbijt samengesteld met dingen die we ‘mogen’, zo lief!
Ik vind het moeilijk om te zeggen, maar doe het toch ... we vertrekken vandaag. Neem je dan contact op met booking.com voor de kosten, vraagt ze. Nee, zeg ik, het is al betaald en dat krijgen we toch niet terug, ik heb geen zin om haar de grond in te trappen.
We vinden het te koud, en daar kan zij weinig aan doen (hoewel je dan die ruimte beter niet zou verhuren). Maar ze is zo aardig, hoog in emotie en we winnen er niks bij om lastig te doen.
Over de rioollucht zeg ik ook niets, hoewel ze het waarschijnlijk wel weet, met die sterke lucht in het beddegoed, en in ieder kastje lag wel iets van een luchtverfrisser.
Ik ben ook zo'n muts.
We bellen onze vrienden waar we de volgende dag naar toe zouden gaan en vragen of we een dagje eerder mogen komen. Dat mag.

We pakken na het prima ontbijt de bus naar Groningen, een heerlijke reis met leuke gesprekken met de chauffeur. Ik vind het erg leuk met zo'n bus door de provincie te rijden.
In Groningen met de Arriva naar Winschoten en daar pakken we OV-fietsen, en dan gauw naar onze liefste vrienden Jan en Henri en hun mooie winterse tuin. Het wordt trouwens heerlijk weer, het scheelt zeker 20 graden met toen we zaterdag arriveerden.

We hebben hier nog drie fantastisch fijne dagen, heel relaxed, lekker eten en heerlijk slapen.
We gaan ook nog wat huizen bekijken, maar die vallen tegen.
Totaal uitgerust vertrekken we woensdag weer naar huis. Mis het nu al!