Ik heb geen TV, heb ik ook niet nodig. Elk raam hier is een TV, telkens ander beeld. Toen ik vanmorgen onder de douche stond dacht ik even wat is dat voor een rood lampje ... het was de zonsopgang.
Het is zo prachtig buiten, we fietsen in het stille winterlandschap naar de dijk. Als we over de dijk kijken zien we toch weer wat witte dingen op de kwelder liggen. We gaan het maar even oprapen, hoewel men dat blijkbaar liever niet heeft.
We vinden slierten plastic, een N of is het een Z, stukken piepschuim, een plastic fles, een stoelzitting en een schoen.
Het is hier te mooi en te kwetsbaar om het te laten liggen. We verstoren niets en de vogels zijn heel ver weg.
En het is toch een beetje mijn voortuin☺.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten