Vanavond rijden we naar Groningen, voor een optreden van Bert Hadders en Joost Dijkema. De laatste voorstelling van hun muzikale project Kokeleko. Kokeleko is een streekgebonden begrip voor poeha, druktemakerij om niets.
Erg leuk, die twee samen.
In Kokeleko, een nieuw muzikaal programma, brengt Hadders samen met Joost Dijkema (1989), fenomenaal fingerpicker op gitaar en banjo, een selectie van de beste liedjes uit De Centrale ten gehore én bovendien enkele hits uit de tijd dat Hadders nog bij de Nozems zat.
De personages die de liedjes in Kokeleko bevolken vormen samen een fictief Veenkoloniaal dorpje. Daar, langs het kaarsrechte kanaal, woont een dominee die om regen bidt, een kluizenaar die drie keer de Duitse Lotto won en een bijstandsmoeder met een lege koelkast en een kapotte Lada. Op het kerkhofje ligt Okke Kluun, de laatste ter dood veroordeelde misdadiger uit Groningen, met naast hem Eltjo Siemens, slachtoffer van schermutselingen tussen stakers en de marechaussee. Historische en fictieve personages passeren in Kokeleko gebroederlijk de revue, zwevend tussen de muzieknoten van de meest doeltreffende muzikale vertaling van de Veenkolonies: volkse muziek met toetsen van folk, country en blues.
Met Kokeleko nemen Dijkema en Hadders het publiek mee naar dat fictieve dorpje in de Veenkolonies, naar de eindeloos uitstrekkende weilanden onder de grauwe hemel en langs het kanaal waar het begin noch het eind nog lang niet in zicht is.
Het vond plaats in het authentieke Der Aa-Theater (1926) in hartje Groningen. Sinds jaar en dag is het Der Aa-theater het huistheater van De Grunneger Sproak, dat zich inzet tot behoud en stimuleren van de Groninger taal en cultuur.
Ik koop ook de CD en een songboekje. En dan door de donkere provincie, met lekker veel kerstverlichting bij de huizen, weer terug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten