Het is dit weekend Open Monumentendag en kunnen we eindelijk eens de Luchtwachttoren in Warfhuizen beklimmen. Maar eerst gaan we naar de parktuin van Landgoed Oosterhouw. Het huis doet nog niet mee met Monumentendag, maar de tuin wel.
Na een onzekere tijd en de verkoop van het landgoed lijkt het erop dat er weer positieve tijden aanbreken. Een moedig, jong stel heeft het gekocht en heeft mooie plannen. Wat een klus! Het huis is niet geïsoleerd, overal enkel glas, het dak moet vervangen enz. enz. Maar ze zien het wel zitten met subsidies, crowdfunding, vrijwilligers enz.
De tuin is verwilderd, verwaarloosd, maar het is ze gelukt om de paden en de heggen in vorm te brengen. De rest komt wel (of niet denk ik dan).
De staat van het prieel is dramatisch, daar zou wel heel snel iets mee moeten, anders hoeft het niet meer:
Als we op bezoek waren zat Henny daar graag te lezen, terwijl ik ondertussen door de tuin dwaalde; dit was tijdens ons bezoek in 2015:
Telkens als we er zijn zet ik ook dit huisje weer op de foto:
Ik vind de verwildering wel mooi, maar er liepen ook ‘tuindames’ rond die zich grote zorgen maakten en dat ook uitspraken naar de nieuwe eigenaars. Tja, ik dacht: Het is nu hun tuin.
We drinken nog een kop koffie en na een leuk gesprek stappen we weer op de fiets.
We zijn vlakbij Verhildersum en besluiten een terrasje te pakken bij Ons Schathoes, met een lekker wijntje. Natuurlijk moest ik even het vegan Twixtaartje proeven .... oh wat lekker!
We bezoeken deze keer niet de Borg, ik wil alleen nog even het Arbeidershuisje in, dat vind ik zo'n leuk huisje. Dat waren wel bevoorrechte arbeiders naar mijn mening.
We fietsen verder naar Warfhuizen en komen langs Kluizenarij Onze Lieve Vrouwe van de Besloten tuin, waar een kluizenaar woont (Pater Hugo). We gaan even naar binnen en steken een kaarsje aan voor alle overledenen.
Zijn we eindelijk vlakbij de Luchtwachttoren, is er een brug afgesloten. We hebben geen zin om weer helemaal terug te fietsen en zijn burgerlijk ongehoorzaam, we worstelen ons met fiets en al door de hekken, haha.
Daar aangekomen moeten we even wachten, want er mogen maar drie mensen tegelijk naar boven. De gidsen kunnen zo boeiend vertellen over deze Luchtwachttoren 701, dat even wachten helemaal niet erg is.
Het is een bijzondere ervaring en het is een prachtig ding! Mooi dat hij bewaard is gebleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag geen anonieme reacties!