Voor al mijn bloglezers:

 

Winterschilder

Onze keuken is de enige ruimte in huis die bijna af is. Bijna, op wat schilderwerk na. Twee deuren en bijbehorende kozijnen.

De oude staat van de kozijnen en deur naar huiskamer en rechts de zijwand van de keuken:

Hieronder de deur naar het halletje. In deze deur zat een flink gat van een voormalig kattenluik. We hebben nog wel naar een andere deur gezocht (wat zijn deuren duur!!), ook tweedehands, maar deze deur heeft zo'n aparte maat, dat werd niks. De oplossing: aan beide zijden een plaatje hardboard gezet (van oude wissellijsten).

Niks meer te zien van de hardboardplaatjes:

Het lijkt niet veel, maar alles zag er zo toegetakeld uit, dus heel veel werk met plamuren, kitten, schuren enzo. We hadden er zelf gewoon de puf (en vaardigheid) niet voor. We dachten, doe eens gek en neem een schilder. Henk, een muzikant die we kennen, is een schildersbedrijf begonnen en wilde de klus wel aannemen en niet gelijk de hoofdprijs vragen. Het was veel werk, maar het is dan ook erg mooi geworden.

De deur naar de huiskamer is gelbgrau geworden, RAL 7034, dezelfde kleur als de keukenfrontjes. Het andere houtwerk, van de deurkozijnen en het glas-in-lood-kozijn werd wit, RAL 9001.

De zijwand van de keuken werd antraciet, RAL 7016, dezelfde kleur als de raamkozijnen. Ook de deur naar het halletje kreeg deze kleur.

Nu is de keuken echt klaar, hoewel ik nog wel iets zou willen op de wand boven het aanrecht, maar dat komt wel.

Langzaamaan gaan we verder met het halletje en het toilet dat daar moet komen. Ook in de huiskamer wordt voorzichtig begonnen, maar daar is wat aardbevingsschade, dus eerst het rapport afwachten.

Kerststuk 4

Mijn laatste kerststuk is een installatie van takken. In ons dorpsbos was van een kastanje een flinke tak afgebroken en ik zaagde daar wat stokken van.

Doordat ik de verhuisdoos vol kerstspullen had gevonden en door de inhoud ging, kwam ik spullen tegen van wel 20 jaar geleden. Ik had al jaren amper iets aan kerstversiering gedaan, maar dit jaar had ik er onverwacht veel zin in.

De kastanjetakken werden op een houten voet getimmerd, ik hing er oude papiermaché ballen en hangers uit India met touwtjes aan. Ik vind 'm zelf erg leuk geworden en het staat mooi voor de schuifpui.

Gezellig en warm in huis, terwijl storm Pia rond het huis raast. Gelukkig de kortste dag weer gehad, daarna krijgen we al een paar seconden daglicht erbij.

De winterzonnewende valt dit jaar op 22 december om 4:27 uur. Als de sneeuwklokjes zich eenmaal weer laten zien ... dan gaan we de goede kant uit.

Ik wens al mijn bloglezers alvast fijne dagen en een goede jaarwisseling!

Kerststuk 3

Ik had nog een half blok oasis over. Terwijl ik door mijn tuin liep voor materiaal, viel het me op dat de uitgebloeide plantenresten eigenlijk zo mooi zijn.

De zaden zijn nu wel verwaaid en wat er over blijft is stevig decoratiemateriaal. Zoals de hartjes van de kleine Koeienoog. Van wat eens een kleinere zonnebloem was, blijft een soort kwastje over. Ik schilder ze goudkleurig en maak van allerlei restjes een klein tafelstuk.

Kerststuk 2

Ik krijg de smaak te pakken. Ik ga nog wat maken voor boven op de servieskast. In ons bos ontdek ik ook een grote jeneverbes. Een van de weinige soorten naaldbomen die ik erg mooi vind. Ik knip wat takjes van de onderkant, uit het zicht. 

Verder ook weer conifeergroen, taxus, hulst en elzeproppen. Ook wat uitgebloeide restanten van bloemen uit de tuin. Wat lichtjes en wat kleine kerstballetjes ... en klaar.

Kerststuk 1

Toen in oktober de hulst vol met besjes zat, nam ik me voor om dit jaar eens kerststukjes te maken ... maar niet gauw daarna waren de takken plots helemaal leeggegeten. Dan maar kerststukjes met hulst zonder besjes.
Ik keek in mijn knopenpot en ... voila, ik naaide een paar rode knoopjes aan de takjes.

Ik wilde er weinig geld aan uitgeven. Hulst en takjes met elzeproppen had ik uit eigen tuin. In het bosje achter ons huis, knipte ik wat taxus en conifeer. Het enig wat ik kocht waren twee kersttakken, blokken Oasis en een lichtjessnoer op batterij (met timer).

Sinds lang bewaarde dennenappels en cypreskegels, nog uit Griekenland, krijgen nu een bestemming.

Ik zag een leuk voorbeeld op youtube in een vergelijkbare vaas als de mijne.

Deze grote glazen vaas en nog een andere stonden een tijdje geleden naast de glasbak. Ze waren erg vuil, maar ik pakte ze snel, voordat iemand er een schop tegen zou geven. Een derde lag al om, gebroken.

Hoewel het raar is dat je dat naast de glasbak zet (breng het dan naar de Kringloop), was ik er wel blij mee. Na grondig schoonmaken waren het puntgave, prachtige vazen.

In het voorbeeld werd op de bodem van de vaas nepsneeuw gebruikt. Dat is van plastic vermoed ik, dus dacht ik na over een alternatief. Baking soda mengen met vloeibare handzeep maakt verrassend mooie sneeuw. Daarna is het gewoon weer te gebruiken voor de schoonmaak.

Ik vond in mijn kerstspullen een mooie kerstbal met een uiltje er in.

Dit is het resultaat van mijn natuurlijke en low budget kerststuk. Misschien mag er nog wat kleur in, maar vooralsnog ben ik tevreden. Ik vond het erg leuk om te doen en ga nog wat meer maken.

 

Tuin in december 2023

 Er is alweer nieuwe sneeuw gevallen, de tuin wordt steeds mooier.

We kunnen wel even vooruit met brandhout. Rechtsonder liggen de stammetjes van Tedje de gescheurde Es, goed voor over twee jaar.

Tuin in november

De laatste dag van november en er ligt sneeuw. Prachtig en welkom na die onophoudelijke regen.

Vlinderstichting

Ik kreeg een uitnodiging van de Vlinderstichting voor een evenement in Onstwedde. De Vlinderstichting bestaat 40 jaar en heeft maandelijkse jubileumactiviteiten in de provincies. November is Groningen aan de beurt.

Het vindt plaats in Artphy: Artphy, ruimte voor (levens)kunst in Westerwolde. Stichting Artphy zet zich in voor de hedendaagse kunst. We bieden kunstenaars de gelegenheid om in de ruimte (1000m2 en 10 m hoog) en de landschapstuin hun werken te exposeren. Ook organiseert Artphy lezingen en concerten, waarbij het kerkorgel vaak een markante rol mag spelen. Nieuwe ontwikkelingen: artist in residence, bijzondere projecten/opdrachten en samenwerking in de streek.

De Vlinderstichting verzorgt deze middag samen met SoortenNL en De Kift. Er zijn verschillende korte presentaties en, waar wij vooral voor kwamen, de muzikale intermezzo's van De Kift.

De ruimte was vreemd ingedeeld. Het rechterdeel was het podium voor de musici, maar in het linkerdeel waren de zitplaatsen. Het scherm voor de presentaties stond uiterst links. Het gebouw is kaal, nog in ruwe staat en wordt amper verwarmd, wat ik ook wel kan begrijpen. Op een enkel plek stond een heater. Het was in de uitnodiging wel aangegeven, ik had ook wel wat warms aan, maar als je zit word je toch wel koud. Wij waren bij de muziek gaan zitten en konden de presentaties amper zien. Het geluid was slecht, het galmt er als in een kerk, een groot deel was onverstaanbaar. Daardoor leken de presentaties wat vaag en verloor ik mijn interesse.

De Kift bestaat al sinds 1987. Ze maken een combinatie van muziek, theater, fanfare en punk. Ik kende ze alleen van naam. Wat een spektakel! Het geluid was, in tegenstelling tot de presentaties hier wel goed, erg hard (we zaten vooraan), maar geweldig om mee te maken. Extra leuk was dat Bert Hadders ook meedeed.

Er was tussendoor ook een wandeling gepland. Dat leek me leuk, want het is een mooie omgeving, maar het regende en we waren koud. In plaats van meewandelen reden we even naar Wedde om in een cafeetje op te warmen.

Terwijl we binnen komen, waren er op een groot scherm autoraces te zien, en iedereen keek verbaasd naar ons: Zo van wie zijn dat nou weer. Dat gaf me een déjà vu gevoel. Terwijl we aan de bar zitten en ik rondkeek, wist ik het opeens. We waren hier al eerder. Ik vroeg aan de bardame hoe het hier heette en het was Café Westerwolde.

Ik vertelde dat we hier ooit waren, in 2017 en dat er toen een jonge vrouw met baby achter de bar stond. Ik laat de foto van mijn blog zien, het was de kleindochter van de kroegbaas. De baby is nu 6 jaar. Zo grappig weer.

Ze kenden daar trouwens Artphy van een paar kilometer verderop niet. Maar dat verbaast me niets, ik kom ook mensen uit onze buurt tegen, die er al tig jaren wonen en de kwelder nog nooit hebben gezien.

Gauw terug, want we willen de muziek niet missen. Ze waren net begonnen. We vonden de middag wat amateuristisch georganiseerd, maar de muziek was geweldig!
De uitbaters van Artphy zijn leuke, enthousiaste mensen, ik hoop dat al hun plannen blijven lukken.

Omdat we toch in de buurt moesten zijn gingen we voorafgaand even langs bij onze vrienden van Jan wilde een Tuin. Even genieten van hen en hun tuin in herfstsfeer.

Een Es met een plakoksel

Gisteren woei er een stevige wind, windvlagen met kracht 7. Ik kijk dan altijd wat bezorgt naar onze bomen.
Tegen half 5 ga ik even bij de kippen kijken of alles in orde is. Terwijl ik in de kippenren sta, kijk ik naar de weg en zie een deel van de Es met een grote krak ter aarde storten. Het duurt even voordat ik begrijp wat ik zie. Ik zie de boom nog staan en ik zie hem ook over het schelpenpad hangen. De boom is in tweeën gescheurd. Twee knotwilgen hebben het afgescheurde deel opgevangen.

Ik maak nog snel deze foto's. Dan gaat begint het keihard te regenen, waaien, onweren, bar en boos. Nu gaat er niemand z'n hond uitlaten, ik ga zelf ook gauw naar binnen, binnen de kortste keren is het pikkedonker. Ik meld het op de buurtapp en in de morgen zien we wel verder.

Ik dacht eerst dat onze Es (Tedje genaamd), misschien ook de essenziekte had. Later hoor ik dat het hoogst waarschijnlijk een ‘plakoksel’ was. Een plakoksel is een vork in een boom waarbij de splitsing niet goed gevormd is. Er zit bast tussen de twee armen van de vork, waardoor de aanhechting niet sterk genoeg is. Als ik een oudere foto opzoek, zou dat wel eens kunnen kloppen.

Deze morgen komt mijn broer met een vriend die bij hem logeert helpen. Mijn broer heeft een kettingzaag. Gelukkig is het goed weer vandaag. De mannen zagen en hakken dat het een lieve lust is.

Ik heb een ‘dameskettingzaagje’ en zaag de hanteerbare takken gelijk in mooie haardstammetjes. Een deel van de kleine takken gaat de takkenril in. Een buurvrouw komt me daarbij helpen. Eind van de middag is de klus geklaard. Als dank mag broer een deel van het hout meenemen.

Het gescheurde deel vanaf de weg gezien:

Het deel wat er nog staat zal ook weg moeten. Dat laten we een professioneel doen.