Vlinderstichting

Ik kreeg een uitnodiging van de Vlinderstichting voor een evenement in Onstwedde. De Vlinderstichting bestaat 40 jaar en heeft maandelijkse jubileumactiviteiten in de provincies. November is Groningen aan de beurt.

Het vindt plaats in Artphy: Artphy, ruimte voor (levens)kunst in Westerwolde. Stichting Artphy zet zich in voor de hedendaagse kunst. We bieden kunstenaars de gelegenheid om in de ruimte (1000m2 en 10 m hoog) en de landschapstuin hun werken te exposeren. Ook organiseert Artphy lezingen en concerten, waarbij het kerkorgel vaak een markante rol mag spelen. Nieuwe ontwikkelingen: artist in residence, bijzondere projecten/opdrachten en samenwerking in de streek.

De Vlinderstichting verzorgt deze middag samen met SoortenNL en De Kift. Er zijn verschillende korte presentaties en, waar wij vooral voor kwamen, de muzikale intermezzo's van De Kift.

De ruimte was vreemd ingedeeld. Het rechterdeel was het podium voor de musici, maar in het linkerdeel waren de zitplaatsen. Het scherm voor de presentaties stond uiterst links. Het gebouw is kaal, nog in ruwe staat en wordt amper verwarmd, wat ik ook wel kan begrijpen. Op een enkel plek stond een heater. Het was in de uitnodiging wel aangegeven, ik had ook wel wat warms aan, maar als je zit word je toch wel koud. Wij waren bij de muziek gaan zitten en konden de presentaties amper zien. Het geluid was slecht, het galmt er als in een kerk, een groot deel was onverstaanbaar. Daardoor leken de presentaties wat vaag en verloor ik mijn interesse.

De Kift bestaat al sinds 1987. Ze maken een combinatie van muziek, theater, fanfare en punk. Ik kende ze alleen van naam. Wat een spektakel! Het geluid was, in tegenstelling tot de presentaties hier wel goed, erg hard (we zaten vooraan), maar geweldig om mee te maken. Extra leuk was dat Bert Hadders ook meedeed.

Er was tussendoor ook een wandeling gepland. Dat leek me leuk, want het is een mooie omgeving, maar het regende en we waren koud. In plaats van meewandelen reden we even naar Wedde om in een cafeetje op te warmen.

Terwijl we binnen komen, waren er op een groot scherm autoraces te zien, en iedereen keek verbaasd naar ons: Zo van wie zijn dat nou weer. Dat gaf me een déjà vu gevoel. Terwijl we aan de bar zitten en ik rondkeek, wist ik het opeens. We waren hier al eerder. Ik vroeg aan de bardame hoe het hier heette en het was Café Westerwolde.

Ik vertelde dat we hier ooit waren, in 2017 en dat er toen een jonge vrouw met baby achter de bar stond. Ik laat de foto van mijn blog zien, het was de kleindochter van de kroegbaas. De baby is nu 6 jaar. Zo grappig weer.

Ze kenden daar trouwens Artphy van een paar kilometer verderop niet. Maar dat verbaast me niets, ik kom ook mensen uit onze buurt tegen, die er al tig jaren wonen en de kwelder nog nooit hebben gezien.

Gauw terug, want we willen de muziek niet missen. Ze waren net begonnen. We vonden de middag wat amateuristisch georganiseerd, maar de muziek was geweldig!
De uitbaters van Artphy zijn leuke, enthousiaste mensen, ik hoop dat al hun plannen blijven lukken.

Omdat we toch in de buurt moesten zijn gingen we voorafgaand even langs bij onze vrienden van Jan wilde een Tuin. Even genieten van hen en hun tuin in herfstsfeer.