Zoals ik al van plan was om Tenaxx nog eens te bezoeken, komt de gelegenheid eerder dan verwacht. Ik zie dat ze een Kerstontbijt organiseren, met Mongoolse muziek. Ik reserveer gelijk twee kaarten.
In de vroege ochtend deze tweede kerstdag rijden we naar Wedde. Het is ongelooflijk druk, helemaal uitverkocht. Iedereen schuift bij elkaar aan tafel aan, het heeft een gezellig sfeertje.
Dan de prachtige muziek. De muzikanten uit Mongolië zijn vrienden van Saran en Rowan van Altai, Yesun op de Morin Khuur (paardenkopviool), en Khulan op de Yatga (Mongoolse harp). Mooi met die bijzondere keelzang en boventonenzang.
Na het ontbijt maken we een wandeling door het arboretum onder leiding van mevrouw Oudemans. Omdat het zo'n grote groep deelnemers is volgt de ranger haar met een geluidbox. Het is grijs en frisjes, maar wel droog. Het is een prachtig gebied.
Een voormalig aardappelveld, nu een landschap met bossen, vijvers en een monumentaal wit huis. Het arboretum, met 's werelds grootste collectie treurbomen uit het dinotijdperk, beslaat een derde van het landgoed. Verschillende levensgrote dinosaurussen tonen de evolutie van bomen en dieren door miljoenen jaren.
We leren veel over naaldbomen en horen interessante verhalen. Ik had nooit zoveel met naaldbomen, maar kijk er nu wat anders tegenaan.
Het is wonderbaarlijk hoe dit alles in amper 20 jaar zo is gegroeid.
De pindakaasboom, zo genoemd omdat het gekneusde blad naar pindakaas ruikt, lijkt twee keer te bloeien, eerst met witroze bloesem, en later komen de paarsblauwe vruchten met donkerroze kransjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag geen anonieme reacties!