De eerste
avond van ons weekend Groningen gaan we naar een voorstelling van het Noord Nederlands Toneel. Alweer een ontdekking.
De
voorstelling is ‘Woensdag Gehaktdag’, naar het gelijknamige boek van Richard
Klinkhamer, de man die zijn vrouw vermoordde en haar in z’n tuin begroef.
Hij switcht
van de oude naar de jonge Klinkhamer, naar de echtgenote, officier van
justitie, rechter, journalist. Met verschillende stemmen en mimiek, in een
duizelingwekkend tempo volgen deze personages elkaar op. Een harde, rauwe
voorstellling, waarbij ik een keer van schrik bijna van m’n stoel val. Ik voel
geen medelijden met een moordenaar, maar bijna wel begrip voor zo een
beschadigd mens, zo’n getraumatiseerde jeugd en de tijd bij het Franse
Vreemdelingenlegioen waar hij mensen moest executeren. Ik voelde soms tranen
prikken.
Je zit de
hele voorstelling op het puntje van je stoel, je kijkt je ogen uit hoe Secuur
zich door het décor beweegt.
De
percussioniste Michelle Samba verbeeldt, met de verbazingwekkende
muziekinstumenten, zijn gemoedstoestand. Zwaar onder indruk ondergaan we het
geheel.
O, je zou
het zelf moeten gaan zien!
Het kan nog
in Groningen in Theater de Machinefabriek op 2, 3 en 4 mei en in Utrecht in de
Stadsschouwburg op 30 mei.
Het is voor mij een beetje ver,om naar Groningen te gaan,maar als ik je zo lees,is het een indrukwekkende voorstelling.
BeantwoordenVerwijderenEn ik denk,dat jij dat bent die daar zit te genieten.
Heb ik gelijk ?
Je hebt mooie foto's geplaatst.
Groetjes Ans