Molen de Lelie en 't Zielhoes

Vandaag, onze 8ste vakantiedag, gaan we met Broer en Schoonzus twee plekken bezoeken waar we erg graag komen: Eenrum en Noordpolderzijl.

In Eenrum blijkt dat de molen te bezichtigen is. Man en ik hebben dat al eens gedaan, maar het is leuk genoeg om nog eens te doen en Broer is erg enthousiast.

Een geweldige rondleiding van de molenaar, die daarvoor met twee leerling-molenaars de molen heeft opgetuigd om te gaan draaien, ... mooi spektakel, dat klimmen in die wiek om 'de zeilen bij te zetten'. Hoewel waarschijnlijk niet het juiste jargon, is het wel zeker dat veel taalgebruik voortkomt uit de zeil- en molenwereld. De vriendelijke ontvangst van de dametjes beneden wordt beloond met de aankoop van twee pakken ter plekke gebakken molenkoekjes. 

Na de molengang gaan we (uiteraard) mosterdsoep eten in 'Abraham's Mosterdmakerij' voorafgegaan door een cappuccino.

Na Eenrum wordt de tocht voortgezet naar 't Zielhoes in Noordpolderzijl. Het verhaal van Bob Dylan borrelt weer op. Het café blijft toch wel uniek in zijn soort. We drinken weer koffie en wijn, de crypto komt ter tafel, ik moet een povverd eten en luister naar al dat Gronings om me heen. Een ontmoeting met wadgids Dick Wiebenga maakt de dag. Wadlopen moet een beleving zijn. Met trots vertelt hij van zijn 'anders dan andere' tochten. De kosten zijn overzichtelijk, een minimum van € 100,-, dus met bijvoorbeeld 4 personen ben je € 25,- pp kwijt. Hoewel ik het me nog niet helemaal kan voorstellen dat ik het leuk ga vinden, maar misschien volgend jaar wel twee keer wadlopen, met Willem en met deze man, wie weet.

Nog even de dijk op voor een wandeling langs het dichtgeslibde haventje. 

Die avond eten in het plaatselijke eetcafé, ouderwets grote borden boerenpatat, alvast een stevige bodem voor morgen.

Onderweg hadden we wel nog even reisziektepillen ingeslagen, je weet maar nooit, ik heb niet zulke zeebenen…