Vekaanzie 5, dag 9

Vannacht een beetje koud gehad. Niet zo gek als je bedenkt dat het alweer dagen geleden is dat de zon echt geschenen heeft. We koelen af.
Mijn Architect lijkt een beetje chagrijnig, door het weer … of toch niet helemaal, dit stormachtige weer past wel bij ‘denken’ en ‘overdenken’ of ‘denken over’ …

En dan is er een sprankje blauw.

Ik heb wel een leuk plan voor vanmiddag: bij de oude rioolwaterzuivering in Slochteren staat een nieuw theater: het Poplart Theatre.

Het is even zoeken naar de Groenedijk, een woest terrein, het lijkt wel een geheime locatie.

Vorig jaar waren we ook in een kubus tijdens Het Geluk - Tsjechov in de Veenkoloniën,

en toen waren we ook al erg onder indruk van de voorstellingen en de kubussen. Het landschap, de geluiden en de voorbijvliegende vogels spelen ook een rol.

De kubus hier is mobiel en kan dus op tournee. Hij is gebouwd van populierenhout dat verduurzaamd is door een eeuwenoude methode van ‘koken en bakken’. Daarmee kun je snelgroeiende en niet duurzame houtsoorten (waaibomenhout) veredelen.

De voorstelling ‘Op de drempel van het nieuwe leven’, naar een verhaal van ook weer een Russische schrijver, Anatoli Gavrilov,  wordt gespeeld door Hendrik Aerts en Veerle van Overloop.

Het is een tragikomedie over het harde bestaan van een moeder en haar zoon. Ze wonen in Slakkendorp, tussen stapels staalslakken, in een onaf flatgebouw aan de rand van een Russische stad, in een omgeving beheerst door chaos en geweld. Ze hopen dat het hun vroeg of laat eens meezit en dromen van een nieuw leven, weg van hitte, stof en vliegen. De zoon wenst een groot jurist te worden om zo een belangrijke rol te spelen in de strijd tegen het onrecht.
Tussen het opschietend onkruid en het overwoekerd beton bestrijden de personages elke tegenslag met keihard optimisme.

Terwijl we in de kubus plaatsnamen stond Hendrik Aerts onverstoord te dansen. Twee kippen in een kooi bleven rustig zaadjes zoeken in het stro. De voorstelling is moeilijk te beschrijven, soms moest ik lachen, soms was het triest en een keer kreeg ik een flinke brok in m'n keel.

Het is een verhaal over dromen van een betere toekomst, over ontsnappen uit troosteloosheid. Aan het eind werden de kippen vrijgelaten.

Na afloop van het stuk blijven we nog een tijdje zitten om de toneelkubus wat beter te bestuderen en hebben daarna onder het tentdoek bij de entree nog wat nagepraat met twee mensen, waarvan een kostuumontwerpster. Een gesprek over ons verblijf in Groningen. Hendrik Aerts, de acteur komt er ook bijzitten, het gesprek kabbelt voort.

De zon schijnt inmiddels weer volop, we eten soep met de versgedraaide ballen uit het stuk en drinken een wijntje (betaal maar wat het je waard is, daar staat de pot).

Bij ons vertrek stapt Mijn Architect nog even op de actrice Veerle van Overloop af om haar te bedanken voor het vertoonde spel en om haar en passant mede te delen dat we haar ook in Zuidwending hebben zien spelen. Aardig mens, mooi mens ook.

Begin september staat de kubus in Loppersum. Ben je daar in de buurt, dan raad ik je aan om een weergaloze voorstelling te zien!

Het genieten is nog niet over. We gaan deze laatste avond eten bij restaurant ’t Korensant hier in Molenrij. We hebben er al eens eerder gegeten. Eigenlijk zijn ze dicht vanavond, horen we als we bellen, maar er is een groep en als we meteen komen kunnen we hetzelfde menu krijgen.

Dat doen we!

Wicher Werk is nu druk met het Schathuys Verhildersum, maar Sytze en Famke maken het  de gasten hier naar de zin.

De groep zit in de Kas, wij lekker rustig voor in het restaurant. De verwennerij is begonnen. Voor een driegangendiner (dacht ik) kregen we wel heel veel! En ja ... bij uitzondering weer eens vlees gegeten, waarschijnlijk een van de laatste keren.

1. Brood met boter, kruidenolie en reuzel met kaantjes

2. Mousse van biet, bonbon van makreel en anijscress

3. Rauwe harder met sinaasappelcouscous, appelgelei en kuit van haring

4. Asperge ijs

5. Ree van de bout met picalilydressing, gort, puree van gerookte wortel en lentegroente

6. Roomijs met honing, rabarbermoes, karnemelkgelei, appel gelei, sorbet van … ? en schuimpjes van …? helaas vergeten

Pff … wat was het allemaal heerlijk, met als mijn favoriet de bietenmousse, ik heb nog nooit zoiets zijdezachts gegeten. Een mooie afsluiting van deze week in de hut in Molenrij.