Vakantie?

Gaan jullie nog op vakantie? Nee joh, gekkie, wij wonen in onze vakantie!

In ieder geval de komende jaren. En ik kan mijn tuin toch niet zomaar een paar weken alleen laten?

Het enige uitstapje dat we eind september gaan maken is twee nachten logeren in de Hortus Hermitage van Hortus Botanicus Haren. Dat lijkt me wel spannend, slapen in een silo en de hele tuin na sluitingstijd voor onszelf.

Maar verder hoef ik niet weg. Het is hier zo prachtig!

Zelfs een simpel wandelingetje vlakbij huis is als een mooi gedicht.

We gaan ons huis uit en wandelen al snel tussen de graanvelden. Aan het eind van de akkers gaan we de dijk over en de kwelders stralen ons tegemoet. Er zijn weer schapen, maar Veronica vinden we niet terug. Waarschijnlijk dood.

We gaan ook even de kwelder op, nieuwsgierig naar wat er in deze tijd zoal groeit en bloeit.

Wat ik herken is Lamsoor, Zoutmelde, Zilte schijnspurrie en Zeekraal.

Een stel witte koeien kijkt ons nieuwsgierig na.

Onderweg ook veel gewone bereklauwen, die ik prachtig vind en mooi blauwpaars slangenkruid.

Zoals gezegd ... ik hoef niet weg, sterker nog: ik wil niet weg.

Foto en gedicht © Willem Tjebbe Oostenbrink

Hoageldoorn is meidoorn.