Eerst nog een ochtendje werken en dan pakken we de trein naar Zwolle.
Omdat we vanavond naar het theater gaan heb ik een B&B in de buurt gezocht.
Dat werd B&B Onder de Peperbus, in hartje centrum, vlakbij de Onze-Lieve-Vrouwetoren die de bijnaam Peperbus heeft.
De omschrijving van een van de goedkopere kamers trok me wel aan: Sfeervolle kleine kamer op de 3e verdieping. De enige kamer van ons pension met een privé dakterras dat een fantastisch uitzicht biedt over de stad. Let op, de toegang is steil en vraagt enige behendigheid!
Een erg steile trap op, dan kom je bij een keukentje met eetbar en daarachter de deur naar de badkamer met douchecabine.
Tegen de muur een laddertje met daarboven een luik ... daar is onze slaapkamer.
We zetten onze spullen op de kamer en gaan naar Het Wijnhuis, erg leuke plek, voor een wijntje met lekkere hapjes. Later gaan we wat eten in Grandcafé Public, ook fijn, en omdat we weinig tijd hebben voor de voorstelling begint vragen we wat we het beste kunnen nemen. De meedenkende serveerster raadt ons salades aan, dat gaat het snelst, en het blijkt een erg lekkere keuze. Dan is het tijd voor onze voorstelling in het Odeon theater.
De volgende morgen word ik vroeg wakker ... er gaat iemand naar ons toilet fluister ik MijnArchitect in het oor ... het was niet onze badkamer zo blijkt, maar we moeten die delen met de andere kamers.
Ik had de omschrijving niet verder gelezen.
Ik hou niet zo van badkamers delen, ik wil altijd al m’n spullen neerzetten.
Hier een toilettasje, daar een make-up tasje, flesje lenzenspul, tandenborstel
... kledingstukken. Ik neem ruimtes graag in. Het is anders als je het van te voren weet.
Ook toen we aan de eetbar aan het ontbijt zaten vroegen we ons af waar dan de andere gasten zouden ontbijten. Ondertussen werd het drukker, de andere gasten liepen heen en weer, langs ons heen naar de badkamer. Ik kreeg er een beetje de slappe lach van, al die geluiden, douchen, toilet doorspoelen, tandenpoetsen, terwijl we zaten te eten. Opeens komt de eigenaar met een blad vol naar boven. ‘Zijn julie klaar?’ Nou, eigenlijk niet .. . er was nog koffie, nog even lekker natafelen. Maar ik zei: Tuurlijk en ik verzamel al m’n her en der verspreide eigendommen en klauter proestend het laddertje naar onze kamer op. Ik ging maar niet meer douchen, het idee dat er mensen op je moeten wachten, of achter de deur zitten te ontbijten ... dat vind ik toch lastig.
Als ik de website beter had gelezen had ik het geweten en eventueel een iets duurdere kamer kunnen nemen ... maar, het was verder een prima B&B hoor.
En Zwolle is een leuke plaats. Dit vond ik erg geestig, een bijna levensechte etalagepop, zouden die winkels vaker moeten doen:
Was ook niks voor mij geweest, het idee alleen al.....Zal vrouwen eigen zijn denk ik. Volgende keer dus beter lezen, dat bespaart een hoop gedoe en ergernis.....!
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Janny