Fiets

Mijn ouwe trouwe fiets is op. Wat was ik er toen blij mee. Een Batavus Allure Award, fiets van het jaar. Fijn fietsje in leuke kleuren. Maar dat is inmiddels zo’n 17 jaar geleden.

Eigenlijk ziet hij er nog goed uit. Maar dat lijkt maar zo. Het zadel is kapot en ik ga naar de fietshandel voor een nieuw. 

Een nieuw zadel, ongeveer 30 euro, een servicebeurt 50 euro. En dan is er nog niks gerepareerd of vervangen.

De versnelling werkt niet meer, de kettingkast moet vervangen … het is duidelijk, dat heeft geen zin meer (volgens de fietsenverkoper).

dit is mijn lunchplek op dinsdag, tussen twee cliënten in

Ik heb een fiets nodig voor mijn werk, Man vind dat ik een degelijke, veilige fiets moet hebben. Ik fiets elke dag en vaak met kilo's aardappels en appels voor de kookclub.
Dus een nieuwe uitzoeken. Het wordt een Giant. Omdat dit merk een actie had … 120 euro terug voor je oude fiets. Bijkomend nog fietstassen, een mandje en een km-tellertje, toch even een flinke uitgave.

Toen ik vertelde dat ik een nieuwe fiets had gekocht, kreeg ik wel drie keer de reactie: Heb je gelijk een elektrische genomen?

Huh … verontwaardigd reageerde ik met Hoezo? Waarom zou ik?

Voor sommigen zijn die fietsen een prima uitkomst. Als ik met deze nieuwe fiets weer bijna 20 jaar doe, dan zal de volgende, tegen die tijd, misschien wel een elektrische worden.

oude fiets inleveren

Toch wel moeilijk afscheid nemen van iets wat ik al zo lang heb en erg wennen aan de nieuwe fiets. Een voordeel van de oude fiets was dat ik nooit bang was dat hij gejat zou worden, maar nu weer geklooi met extra ketting ergens vastmaken.

Het went, hoewel deze fiets wel wat zwaar fietst. 

daar gaat ze op haar nieuwe fiets