Zoals ik het graag wilde, is deze kerst een van de meest sobere.
Er is niets open, er is niets in de buurt, we moeten het doen met het proviand wat ik meenam.
Dat is vrij weinig omdat we geen zin hadden in gesjouw, en omdat we na de trein verder met een ov-fiets reizen. Twee tassen die aan de bagagedrager kunnen worden gehangen met voedsel en toiletartikelen, 1 tas onder de snelbinders, met kleding en regenpakken, een rugzak met de laptops.
We hebben brood, fruit, wat wijn, vegankaas en -worst en wat spul om een pastaschotel te maken op deze dag.
De schnitzels en kipstuckjes eten we als borrelhapjes en de pasta smaakt eind van de dag heerlijk!
Uitgebreider ga ik in het nieuwe jaar wel weer koken voor mijn gasten van Eet Lekker Mee!
Uitgebreider ga ik in het nieuwe jaar wel weer koken voor mijn gasten van Eet Lekker Mee!
We brachten de dag lezend, schetsend, schrijvend door. Het is hier rustig en stil, soms blaat een schaap of loopt een paard voorbij.
Ik lees het boek De Adelaar van het Negende uit en begin ook aan een ander boek van Sutcliff. Maar dat lukt niet meer om uit te lezen, dus moeten we eigenlijk nog een keer terugkomen. Mijn Architect wil Pim Pandoer uitlezen. Bij de snorrende kachel met de naam Godin.
De volgende ochtend worden we uitgenodigd om een kopje koffie te komen drinken bij de eigenaars, Ton en Jeanette. Gezellig! Jeanette heeft uit de krant een recept van een champignonpaté gemaakt, die erg lekker is. In plaats van de boter heeft zij olie gebruikt, dus is hij nu geheel vegan. Heel smaakvol!
Dan is het helaas alweer tijd om op te stappen. We fietsen naar het station van Uithuizermeden, leveren de fietsen af in Groningen (die van Mijn Architect had twee gebroken spaken) en lopen nog even naar Café de Oude Wacht. Daar worden we zoals meestal hartelijk begroet door Bert en Eddy en hebben leuke gesprekken met medebezoekers.
Met een cadeau gekregen nieuwe kalender aanvaarden we de terugreis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag geen anonieme reacties!